Blijf je dromen najagen en voel je daar nooit schuldig over. Mijn dochters worden stil als ik dat zeg. Verdrietig zelfs. Maar ik meen het. Want de cijfers liegen niet: één op de drie vrouwen krijgt dementie. Grote kans dat ik die ene ben.
Henriëtte Brons is teamleider corporate communicatie bij Alzheimer Nederland. Tijdens Wereld Alzheimer Maand schrijft ze voor LINDA. over dementie en alle zorg die daarbij komt kijken.
Dan kijk ik naar hen. Twee slimme, ambitieuze meiden. Vol plannen. Vol leven. En ik denk: hoe ziet hun toekomst eruit als ik straks zorg nodig heb?
In 2040 hebben meer dan een half miljoen mensen dementie. Om dat op te vangen, zou één op de vier Nederlanders in de zorg moeten werken. Dat is geen realistisch scenario. Dat is een nachtmerrie. Vooral voor mantelzorgers: meer dan de helft voelt zich nu al overbelast.
Ik werk al tien jaar bij Alzheimer Nederland en ik ken de verhalen. De student die zijn tussenjaar schrapt, omdat hij niet te ver van zijn moeder durft te zijn. De twintiger die bij haar vader blijft wonen om te helpen met de zorg voor haar moeder. De vrouw die vervroegd met pensioen gaat om haar man bij te staan.
En ja, het zijn vooral vrouwen. Uit ons onderzoek met NIVEL blijkt dat vijfentachtig procent van de mantelzorgers vrouw is. Bijna de helft van hen heeft daarnaast ook een betaalde baan. Dus ze gaan vaak minder werken en schrappen hun ambities.
Esmé (35) doet een opleiding tot mantelzorgmakelaar: 'Hoop dat mensen eerder aan de bel trekken'
Mijn collega Mariette beantwoordt dagelijks vragen van mantelzorgers via dementie.nl. Laatst kreeg ze dit bericht: ‘Mijn moeder belt me wel twintig keer per dag. Ik wil er voor haar zijn, maar ik trek het niet meer. Wat kan ik doen?’ Mariette vraagt: ‘Waarom belt ze zo vaak? Is ze bang? Eenzaam? Verveeld?’ Uitleggen dat ze al gebeld heeft, helpt niet. Dat geeft alleen frustratie. En schuldgevoel.
Ze geeft ook suggesties: misschien is er een dagactiviteit in de buurt. Helpt het om de radio aan te zetten. Of een belcirkel met vrienden te organiseren. En ja, je mag ook een keer niet opnemen. Voel je niet schuldig. Spreek een lieve voicemail in, zeg dat je later terugbelt. Soms is je stem al genoeg.
Eén voorbeeld. Eén advies, maar het laat zien hoe zwaar het is. Hoeveel er op de schouders van familieleden terechtkomt.
Alzheimer Nederland blijft zich inzetten: bij zorgprofessionals, politici, gemeenten, woningcorporaties, buurthuizen en (sport)verenigingen. Want dementie raakt iedereen en het vraagt om een samenleving die meebeweegt.
Intussen voer ik thuis het ‘wat-als gesprek’. Niet omdat ik bang ben, maar omdat ik wil dat mijn dochters straks vrij zijn. Niet vastzitten in een zorgsysteem dat kraakt. Niet hun dromen op pauze zetten omdat ik ze nodig heb.
Want dit gaat niet alleen over mij. Dit gaat ook over hen.
LINDA. en Alzheimer Nederland lanceren de vijfdelige docuserie Mijn moeder heeft dementie. Een intiem portret van Maroucha (38) en haar moeder Marga, bij wie na een herseninfarct vasculaire dementie* werd vastgesteld.
Vasculaire dementie
* Vasculaire dementie is een van de meest voorkomende soorten dementie. Problemen in de doorbloeding van de hersenen veroorzaken deze hersenziekte. Bij één op de zes mensen met dementie is de hoofdoorzaak een beschadiging van bloedvaten. Die mensen hebben dus vasculaire dementie.
Het beste van LINDA. direct in je mail? Meld je aan voor onze nieuwsbrief.
Maroucha's moeder heeft dementie: 'Het laat mij leven in het nu, niemand heeft je morgen beloofd'
Henriëtte Brons is teamleider corporate communicatie bij Alzheimer Nederland. Ze heeft twee dochters. Tijdens Wereld Alzheimer Maand staat ze voor LINDA. stil bij dementie en alle zorg die bij deze ziekte komt kijken.
