Marilon Schouten was 21 jaar oud toen ze met forse buikpijn rondliep. Ze dacht aan chronische buikklachten of iets met buikgriep. Ze bleek echter aan het bevallen te zijn. Van een tweeling!
Marilon had geen idee dat ze zwanger was en dat ze niet één maar zelfs twee kinderen in haar buik droeg.
Marilon kwam destijds net uit een moeizame relatie en hield zich bezig met werk en uitgaan. Al jaren loopt ze rond met forse buikklachten en staat ze onder controle van haar huisarts.
Ze heeft een spastische dikke darm en endometriose. Haar menstruaties zijn heftig en vanwege de endometriose is haar verteld dat ze een kleine kans heeft ooit kinderen te krijgen. Ze krijgt een zware pil voorgeschreven in de hoop dat haar pijn gedurende haar menstruaties af zal nemen.
Kathelijne (toen 18) beviel plotseling op de wc: 'Ik raakte volledig in paniek'
In december 1992, Marilon moet dan al minstens op de helft van haar zwangerschap zijn, worden er maar liefst 35 röntgenfoto’s met contrastvloeistof van haar buik gemaakt om duidelijkheid over haar klachten te krijgen.
De specialist komt tot geen andere conclusie dan dat de spastische dikke darm en littekenweefsel in het buikgebied haar pijnen veroorzaken.
Op de dag van – zoals later blijkt – de bevalling, voelt ze zich niet zo lekker. Ze besluit de nacht bij haar ouders door te brengen. Daar aangekomen zegt de vader van Marilon, vanwege haar gejammer, gekscherend tegen haar moeder: “Als dié ooit een kind moet krijgen, dan zal je wat meemaken!”
Dan is er ineens overal bloed. Marilon denkt dat ze heftig ongesteld is geworden. Ze gaat douchen om zich op te frissen, maar krijgt een vreemd gevoel. Het is alsof haar darmen met haar menstruatiebloed mee naar buiten komen.
Nikki ontdekte tien dagen voor de bevalling dat ze zwanger was: 'We lagen in een deuk'
De vader van Marilon belt de ambulance, terwijl Marilon en haar moeder de ouderslaapkamer binnen strompelen. Op dat moment breken de vliezen spontaan. Terwijl de huisarts onderweg is, neemt de pijn toe en krijgt ze persdrang. Kort daarna wordt baby Roy (1400 gram) geboren.
Het gearriveerde ambulancepersoneel belt direct een babylance, speciaal uitgerust voor de opvang van te vroeg geboren baby’s. Roy wordt door Marilons vader beademd, terwijl de huisarts helpt bij het geboren worden van de moederkoek.
Als de moederkoek is geboren lijkt de spanning in de kamer een klein beetje af te nemen. Toch voelt Marilon nog steeds pijn en meldt dat. De huisarts doet inwendig onderzoek en zegt dat dit komt door het samentrekken van de baarmoeder en dat zoiets gebruikelijk is na een bevalling.
Nina (20) uit 'Vier Handen Op Eén Buik' heeft 't zwaar met tweelingzwangerschap, maar: 'Ze zijn welkom'
“Mevrouw hoeft echt niet bang te zijn dat er nog een kindje inzit, hoor”, merkt de ambulanceverpleegkundige olijk op, want even serieus, waar heeft zelfs dít kindje gezeten? Deze vrouw is zo slank.
Ondertussen blijft Marilon pijn houden. Wanneer de huisarts het laken optilt om weer te kijken, schrikt hij en roept tot ieders ontsteltenis dat er nóg een kind aankomt, in stuitligging. Daarbij heeft het kindje ook nog een opgeslagen armpje, wat een stuitbevalling er niet gemakkelijker op maakt. Het tweede kind (Nickey, 1080 gram), een meisje, wordt spierwit en levenloos geboren.
Nickey wordt gereanimeerd en overleeft het uiteindelijk, maar verder weet Marilon er nog maar weinig van. “Het licht ging wat je noemt ‘even uit'”, vertelt ze. De baby’s worden samen in folie gewikkeld en zo snel mogelijk afgevoerd naar het ziekenhuis. De babylance, die komt aanrijden en eigenlijk opgeroepen is voor Roy, blijkt de redding te zijn voor zijn nog kleinere zusje Nickey.
Marilon kiest ervoor de kinderen te houden. Toch houden haar ouders maar ook hulpverleners, goedbedoeld, constant een oogje in het zeil, waardoor Marilon het gevoel heeft dat ze in die eerste periode geen gelegenheid heeft een band met de kinderen op te kunnen bouwen.
Over haar nu 30-jarige tweeling, die inmiddels studeert, praat ze vol liefde. Maar dat moedergevoel ontwikkelen heeft zijn tijd nodig gehad. Ze voelt zich in de couveusetijd weliswaar meteen verantwoordelijk, maar het duurt jaren voor ze die moederlijke verliefdheid voelt zoals die er nu is.
Vanwege haar aanhoudende buikklachten wordt enkele jaren na de bevalling al op heel jonge leeftijd Marilons baarmoeder verwijderd. Des te meer ziet ze de geboorte van haar tweeling als een zegen, waarvoor ze heel dankbaar is.
Het hele verhaal van Marilon staat in het boek Donderslag bij heldere hemel van verloskundige Michaela van Caspel. Zij interviewde vrouwen en medisch personeel over hoe het kan dat je onopgemerkt zwanger kunt zijn.
Dit interview verscheen al eerder in 2021.
Verloskundige Michaela: 'Waar blijft het begrip voor vrouwen die niet wisten dat ze zwanger waren?'
