Ruzie, verraad en verstoting: het komt voor in de beste families. In deze rubriek vertellen vrouwen over de pijn, de botsingen en het loslaten van wie hen ooit het meest dierbaar waren.
Deze week vertelt Veerle* (38) hoe de paranormale inzichten van haar schoonmoeder zorgden voor een onhoudbare situatie.
“De eerste ontmoeting met mijn schoonmoeder was op z’n zachtst gezegd bijzonder”, begint Veerle. “Mijn vriend Bas had me al wel enigszins voorbereid op het karakter van zijn moeder: praatgraag, eigenzinnig én paranormaal begaafd. Mijn schoonmoeder had voor onze eerste ontmoeting voorspeld dat haar zoon thuis zou komen met een vrouw die al een kind had. Dat was bij mij niet het geval en daardoor had ik het gevoel dat ik vanaf het begin al op achterstand stond.
De paranormale wereld was voor mij volledig onbekend terrein en eerlijk gezegd ook een beetje raar. Maar van een enkele voorspelling over de toekomst, ging het al snel van kwaad tot erger. Zo begon ze zich steeds vaker te bemoeien met onze relatie, alsof ze via haar ‘inzichten’ precies wist wat goed of fout was tussen Bas en mij. Elke gebeurtenis werd door haar uitgelegd als een teken uit het universum dat ik niet de juiste vrouw voor haar zoon was.”
Sophie spreekt haar schoonfamilie al vijftien jaar niet: ‘De brief op mijn verjaardag was de druppel’
Het contact met haar schoonmoeder werd steeds pijnlijker. “Tijdens de diploma-uitreiking van de zus van Bas zat mijn schoonmoeder helemaal onder het valium: volgens haar de enige oplossing om mij te kunnen verdragen. Haar kwetsende woorden maakten mij ontzettend verdrietig en onzeker. Na elk contact barstte ik standaard in tranen uit.”
“In bed maalden haar beschuldigingen door mijn hoofd: wat doe ik toch verkeerd? Ligt het aan mij? Was ik echt niet de juiste vrouw voor Bas? Hij wist mij toentertijd nog wel gerust te stellen. Hij was zijn moeder wel gewend en nam haar uitspraken allesbehalve serieus. Zo gingen de jaren voorbij en Bas en ik besloten samen te gaan trouwen.”
Na hun verloving ontvingen Veerle en Bas een bijzonder kaartje door de brievenbus. “Op het kaartje stond dat de overleden opa van Bas ons huwelijk niet goedkeurde. Iets wat mijn schoonmoeder blijkbaar had doorgekregen van boven, want ze had naar eigen zeggen contact met de overledenen. Dat kaartje heeft vooral bij Bas veel pijn gedaan. De weken voor de bruiloft werd haar protest voor ons huwelijk steeds sterker: ze heeft zelfs gezegd dat ze niet kon aanzien hoe haar zoon naar de brandstapel werd gebracht.”
'Na mijn scheiding koos mijn vader de kant van mijn ex: hij schreef dat hij me nooit als kind had gewild'
De weken voorafgaand aan de bruiloft verliepen dramatisch. “Toen de grote dag naderde, kondigde ze aan niet te zullen komen. Sterker nog: als haar man wél zou gaan, zou dat voor haar reden zijn om van hem te scheiden. Mijn schoonmoeder werkte als een bom onder onze huwelijksdag en eerlijk gezegd, ook onder ons hele huwelijk daarna. De constante spanning en oordelen zorgden voor steeds meer verwijdering tussen Bas en mij. Op een gegeven moment was het genoeg. Ik koos voor rust en voor mijn gezin. Samen met Bas heb ik besloten om het contact met zijn familie te verbreken.”
Het was een pijnlijke beslissing, die uiteindelijk ook bij Bas zijn tol eiste. “Hij belandde in een zware burn-out: alle oude, weggestopte gevoelens kwamen als een tsunami over hem heen. Dankzij intensieve therapie zijn we er samen weer bovenop gekomen. We hebben geleerd om te praten over het verleden, om te verwerken wat ons is overkomen.
Toch weet ik tot op de dag van vandaag nog steeds niet wat ik volgens haar verkeerd heb gedaan. Wat ik wel weet is dat onze verstandshouding zoveel kapot heeft gemaakt en dat spijt me vooral voor Bas. Als ik haar nu op straat zou tegenkomen, zou ik haar omhelzen. Het is geen slecht mens, maar we haalden wel het slechtste in elkaar naar boven.”
Wil jij net als Veerle jouw verhaal delen over ruzie in de familie? Mail dan je verhaal, samen met je naam, leeftijd en telefoonnummer, naar lezer@linda.nl onder vermelding van ‘In de beste families’. Dit kan uiteraard ook anoniem.
*Veerle vertelt haar verhaal anoniem. Haar echte naam is bekend bij de redactie.
Het beste van LINDA. direct in je mail? Meld je aan voor onze nieuwsbrief.
Rosa heeft al jaren geen contact meer met haar moeder: 'Ik mis een moeder, maar niet míjn moeder'
