Acht maanden is Gertie (40) zwanger wanneer ze in haar borst een knobbeltje voelt. Borstkanker. De roze wolk waar ze zich tot dan toe op bevond, verandert in één klap in een gitzwarte donderwolk.
‘Ik wilde het kind op de wereld zetten, maar ik wilde hem niet aan me binden. Ik kon hem toch niets bieden, want ik dacht dat ik het niet zou overleven.’
Ze herinnert het zich nog goed. Vijf jaar geleden was Gertie van Es net met zwangerschapsverlof toen ze voelde dat er iets niet goed zat in haar linkerborst. Een knobbeltje. Na controle in het ziekenhuis blijkt haar grootste angst werkelijkheid: kanker. En dat terwijl ze nog tot de zevende maand zichzelf constant checkte. “Een kennis had tijdens haar zwangerschap borstkanker en overleed na anderhalf jaar. Daarom controleerde ik mezelf extra goed. Maar na mijn zevende maand liet ik die angst los. Tot ik tijdens mijn verlof tóch iets voelde.”
Gertie gaat de dag erna direct langs de huisarts. “Ik kon meteen door naar het ziekenhuis. Uit de echo bleek dat het niet goed was en dat ik meerdere tumoren in mijn borst had zitten. Dat ik ook een uitzaaiing in mijn oksel had, zagen ze toen nog over het hoofd. Zit je daar met een baby in je buik. Die beelden, dat ik daar in die spreekkamer zit, staan nog op mijn netvlies.”
Maria (64) heeft zeldzame PMP-kanker: ‘Al dat slijm is een soort innerlijke wurgslang’
Er wordt besloten dat ze eerst moet bevallen en dat daarna wordt gekeken naar een behandelplan. Nét voor de geplande bevalling ontdekt ze zelf dat er ook in haar oksel een knobbel zit. Een uitzaaiing. “Toen brak ik. Einde oefening, ik ga dood, dacht ik, en mijn hele wereld stortte in.”
De diagnose heeft een enorme impact, want naast dat de ziekte an sich al veel angst geeft, verandert het ook de wijze waarop ze de laatste week van haar zwangerschap en kraamtijd beleeft. “Ik wilde het kind op de wereld zetten, maar ik wilde hem niet aan me binden. Ik had hem niets bieden, want ik dacht dat ik het niet zou overleven. De artsen konden niets garanderen en er was nog niet bekend of het nog verder was uitgezaaid. Ik was compleet verdoofd.”
Dat de kanker alleen in haar borst en oksel zit, wordt een week na de bevalling van haar zoontje Otis pas duidelijk door een pet-scan. “Dat was ondenkbaar, dat je een week nadat je een kind op de wereld zet, in je eentje in een donkere ruimte ligt met radioactieve-stoffen en daarna hoort of je te behandelen bent, of niet. Met pillen werd de aanmaak van borstvoeding ook bestreden. Ik heb in die periode amper voor Otis gezorgd, dat heeft mijn familie gedaan. Ik was lamgeslagen, maar gelukkig bleek na de uitslag dat de kanker niet nog verder was uitgezaaid.”
Masja kreeg huidkanker op haar 37e: 'Dacht dat dat voor oude mensen was'
Na heftige chemo, immuuntherapie, een zware operatie en hormoontherapie is de kanker inmiddels verdwenen. “Maar ik ben nog steeds alert. De afgelopen vijf jaar heb ik heel erg in angst geleefd. Die begintijd met mijn zoon kan ik ook nooit meer terugdraaien. Als ik nu naar foto’s kijk dan zie ik alleen maar verdriet. Zijn eerste verjaardagen vond ik ook zo moeilijk, want dat markeerde het omslagpunt van ons leven waarna alles veranderde. Dat is natuurlijk onwijs sneu voor zo’n kind. Ik voel me daarover zo schuldig.”
Het laatste jaar gaat het beter met Gertie. “Ik ben er niet meer dagelijks mee bezig, met de kanker. Maar ik draag de consequenties er nog steeds van. Ik ben veertig en ik zit in de overgang en ik heb beide borsten laten verwijderen. Ook daar moet ik mee leren leven. En de kanker heeft een flinke druk op het gezin en de relatie met mijn partner gelegd. We krijgen nu begeleiding van het Helen Dowling instituut, dat is gespecialiseerd in psychologische zorg na en bij kanker.”
Inmiddels is het bijna vijf jaar geleden dat de borstkanker bij Gertie is ontdekt. Haar zoontje Otis is vijf en uitgegroeid tot een zelfstandige jongen. “Met een pittig karakter. Dat heeft hij echt van zijn moeder”, lacht Van Es. “Of dit iets met hem heeft gedaan als persoon, weet ik niet. Hij doet het hartstikke goed.”
Zwangere Floor Jansen in tranen na optreden voorprogramma Metallica: 'Vorig jaar kreeg ik borstkanker, nu ben ik zwanger'
