Vandaag, op Moederdag trappen we af met de nieuwe rubriek ‘ik lijk steeds meer op jou’. Als kind denk je dat je nooit op je moeder gaat lijken, maar hoe anders blijkt dat te zijn als je volwassen bent.
In deze rubriek delen lezers leuke én minder leuke karaktertrekken, die zij hebben overgenomen van hun moeder. Vandaag: Iris Touw (37) en haar moeder Ingrid Kortooms (68).
“Wij hebben zoveel overeenkomsten. Het bewijst dat je biologisch gezien niet ‘echt’ familie van elkaar hoeft te zijn. Bij ons zie je welke invloed opvoeding heeft”, vertelt Iris. Ook bij haar zus is dit het geval. Iris’ zus is niet geadopteerd. Toch hebben de twee nagenoeg dezelfde stem. “Als we mijn moeder bellen en we zeggen: ‘Hoi mam’, dan duurt het even voor ze weet met wie ze spreekt.”
Sinds het auto-ongeluk waarbij hun vader betrokken was twintig jaar geleden, is de connectie tussen Iris en haar moeder alleen maar hechter geworden. Toen Iris’ vader twee jaar geleden plotseling overleed aan een hartaanval, is de band volgens Iris zelfs niet meer kapot te krijgen. “Mijn moeder is emotioneler dan ik. Ze kan haar verdriet laten gaan, zeker als het om mijn vaders dood gaat. Ik kan dat niet. Ik kan er niet eens over praten. Maar we zijn allebei heel sterk en we hebben humor.”
Toch hebben ze ook een minder ‘leuke’ gezamenlijke eigenschap: “We hebben allebei een sterke mening, die we moeilijk van elkaar kunnen aannemen. We kunnen ruziën als de beste. Vaak ontstaan deze onenigheden door onverwachte gebeurtenissen. Want ook daarin lijken we op elkaar: we kunnen slecht tegen veranderingen. Ook gaan we niet goed om met kritiek én chagrijn van de ander.”
“Toch zijn we sociaal sterk. We ‘levelen’ met anderen zodat ze zich op hun gemak voelen bij ons. Bij mijn moeder staat de deur altijd open. Ik ben meer berekenend. Ik houd alles graag in de hand. Er wordt vaak gezegd: ‘Het is dat jullie er anders uitzien qua huidskleur, maar anders zie je niet dat Iris geadopteerd is. Jeetje, wat lijken jullie op elkaar’, zeggen ze dan.”
