Veel mensen pakken ‘m er als eerste bij als de LINDA. op de mat ploft: het editorial van Linda de Mol. Onze favorieten delen we graag nog een keertje met je op LINDA.nl.
Vandaag wordt Noa Vahle 25 jaar, dus ter ere daarvan is dit editorial afkomstig uit LINDA.202 ‘LINDA EN NOA’.
Als ik mijn ogen dichtdoe zie ik je nog zo door de tuin rennen: in je Wesley Sneijder-shirt, heerlijke spillebeentjes, blonde krulletjes en dat fanatieke koppie als je de grotere vrienden van je broer moeiteloos passeerde en de bal snoeihard in de bovenhoek schoot. Ik heb me weleens afgevraagd of de kleine tomboy in jou het resultaat is geweest van het feit dat papa en ik, tot je geboren werd, dachten dat je een jongetje was. Papa meende een miniklokkenspel te hebben ontwaard op de echo, dus de verrassing was enorm toen de arts zei dat we een dochter hadden gekregen.
Al als baby kreeg ik je met geen mogelijkheid in een roze maillootje, was de bal een stuk interessanter dan de pop en nog steeds begrijp je weinig van meisjes die uren hun haar föhnen of al hun geld uitgeven aan een tas. Ik zie je nog zo mijn badkamer inrennen met de tekst ‘Wat heb je een leuk beetje-haatje aan, mam’, om vervolgens de grote zwembroek van je broer uit de kast te trekken om je vriendinnetjes met een waterpistool te kunnen bestoken. Want een bikini, dat was toch zo’n gedoe. Geen poespas, no-nonsense … dat ben jij ten voeten uit, al ben je het meisje-zijn wel meer gaan omarmen nu je volwassen bent.
Linda: ‘Ik doe mega domme miskopen, van antirimpelspul tot gerechten met gesmolten kaas’
Wat ik het allermeest aan je bewonder is je doorzettingsvermogen. Als jij
ergens voor gaat, dan ga je all the way. Neem je je voor de Dam tot Dam- loop te rennen? Dan maar meteen in een goeie tijd. Klas overslaan? Why not. Geen vlees eten beter voor dier en milieu? Bye bye biefstuk. Met je vriendinnen een vulkaan beklimmen? Kom maar door. Maandenlang vluchtelingen helpen op Lesbos? Tuurlijk. Een baan als sportredacteur op je 21ste combineren met een universitaire studie? Kwestie van plannen. Toen je zo naast me stond bij deze fotoshoot knalde ik nog net niet uit elkaar van trots. Kijk d’r dan, net zo lang als ik, lief, sociaal, slim.
Wat is het hard gegaan. Het lijkt gisteren dat je met een staartje in je haar over het hockeyveld liep te rennen, dat je je eerste vriendje mee naar huis nam, dat we samen snotterend naar The Fault in Our Stars zaten te kijken met ribbelchips en cocktailsaus. Dat ik je Duits moest overhoren net zo lang
tot de juf dacht dat ik je tweetalig had opgevoed. Dat je een crush had op Liam van One Direction en Zac Efron uit High School Musical. Ik keek naar je in dat jeanspak en ik dacht: wat staat de tijd haar goed.
Tijdens het opnemen van het backstagefilmpje hoorde ik je tot mijn grote vreugde zeggen dat je je nooit verwaarloosd hebt gevoeld en dat je het zelf waarschijnlijk precies zo gaat doen als je kinderen krijgt. En dat je je mega kunt ergeren aan mijn controledrift. Dat je inmiddels heus dingen weet en ik niet meer alles honderd keer hoef te zeggen. Maar weet je, lieve schat, ik hou gewoon heel veel van je en dan zeg je dingen als: “Het gaat ijzelen, dan zijn opritten heel glad, hè?” Of: “Jeetje, een nieuwe partydrug die nog gevaarlijker is dan coke”. Of: “Had jij nou al zo’n koolmonoxidemelder gekocht?” Het is nou eenmaal wat moeders doen, ik vrees dat ik het nog doe als je veertig bent. En wee de gast die het waagt ooit jouw hartje te breken, die wens ik nu al eeuwige herpes op zijn bovenlip toe.
Liefs, mama
Linda de Mol over haar eerste bevalling: ‘Na 8 uur weeën lag ik ineens op een operatietafel’
