Met LINDA.premium heb je altijd online toegang tot het magazine, extra interviews & winacties
BEKIJK HIERGeertjes moeder (nu 50) keek uit naar haar vrijheid, toen ze onverwacht zwanger werd van haar negende en daardoor in een dip raakte. In dezelfde tijd raakte Geertje (nu 25) ook in verwachting.
Voor elke fase heeft Geertje, moeder en thuisonderwijzer voor haar kinderen, vijf sterren te verdelen: 1 ster staat voor de ultieme nachtmerrie, 5 voor het perfecte sprookje.
Lees ook
Michaela (33) werd na een relatie van drie maanden zwanger: ‘Ik was smoorverliefd’
“In augustus 2011 kwam mijn moeder, toen 44 jaar, erachter dat ze zwanger was van haar negende kind met dezelfde man: mijn vader. Mijn jongste broertje was op dat moment acht jaar. Ze dacht dat haar gezin al compleet was en schrok dan ook van dit nieuws. Haar leven stond ineens op de kop en mijn moeder kwam in een dip terecht.”
Geertje met haar moeder.
“Ik was op dat moment negentien en getrouwd met Geert, met wie ik vanaf mijn vijftiende samen ben. Vanaf ons huwelijk was een kindje heel welkom. Drie maanden na mijn moeders zwangerschap was ook ik zwanger, maar dat eindigde in een miskraam. Hier was ik enorm verdrietig om. Anderen doen er voor mijn gevoel altijd zo makkelijk over, maar ik was in volle rouw en heb dan ook twee weken helemaal stilgelegen.”
“Na de miskraam voelde ik me niet goed en bleek dat er nog wat achter was gebleven in mijn baarmoeder – de vrucht was wel weg. Wanneer ik last bleef houden, moesten ze curetteren om het overgebleven weg te halen. Achteraf was ik bij die controle al zwanger, maar dat was toen nog niet te zien. Gelukkig is het nooit tot curetteren gekomen, anders was onbewust onze dochter weggehaald.”
“In december 2011 was ik weer zwanger, wat we op de verjaardag van mijn moeder aan haar lieten weten. Zij had zich na mijn miskraam enigszins schuldig gevoeld dat zij wél zwanger was en het bij mij zo fout was gegaan. Nu was ze dan ook heel blij voor me. Mijn zussen en ik vrolijkten mijn moeder in die tijd op en het ging steeds beter met haar.”
Geertje, 41 weken zwanger.
“Zoals mijn zwangerschap verliep, zo wilde ik er wel meerdere. Het was echt fantastisch en ik had helemaal nergens last van. Acht weken voor de bevalling bleek wel dat ik zwangerschapsdiabetes had, maar met een aangepast dieet was dit goed te doen.”
“Mijn moeder beviel na 42 weken zwangerschap op 3 juni 2012 van mijn broertje Bennie. Ze zegt nu dat ze niet alleen van hem beviel, maar dat ook al haar depressieve gevoelens meteen mee uit haar lijf kwamen. We maakten ons van tevoren zorgen, maar gelukkig ging het super toen Bennie er eenmaal was. Hij was een voorbeeldige baby: precies wat ze nodig had.”
Geertje, 39 weken zwanger, met haar broertje Bennie.
“Ik ging na een zwangerschap van 42 weken om 8.00 uur naar het ziekenhuis. Daar kreeg ik tabletjes die de baarmoeder weker moesten maken. Hierna zou het nog een aantal dagen kunnen duren, maar gelukkig voelde ik rond 16.00 uur dat er wat gebeurde. Om 18.00 uur had ik flinke weeën en twee uur later had ik zoveel pijn dat ik het niet meer hield.”
“Rond 22.00 uur kreeg ik een volledige ruggenprik en dat was zó fijn. Ik voelde niks meer: heerlijk. Uren later voelde het alsof er een olifant op mijn buik kwam zitten. Dat was blijkbaar een teken dat ik moest gaan persen. Na tien minuten persen werd Madeleine – om 4.30 uur op 3 oktober 2012 – geboren.”
Geertje en Madeleine een dag na de bevalling.
“Het was zo onwerkelijk om ineens mijn eigen kind vast te houden. Het voelde fantastisch en alles ging goed met ons. Om 8.30 uur kwamen we met z’n drieën thuis in een heel leuk versierd huis. Dat had de buurvrouw voor ons gedaan. Overal hingen slingers.”
“Die eerste week was ik veel bezig met de voeding. De borstvoeding wilde niet goed lukken en dat gaf me het gevoel dat ik faalde – iets wat ik niet van mezelf herkende. Hierdoor heeft de kraamhulp me regelmatig moeten troosten. Na een maand ben ik met borstvoeding gestopt. Dat bleek uiteindelijk voor mij én Madeleine veel beter.”
“Mijn moeder is nog een paar keer oma geworden en geniet daarbij van haar eigen zoon Bennie (5). Ook met Madeleine (5) gaat het goed en Geert en ik hebben er een zoon – Daniël (2,5) – bij gekregen. Door de situatie is mijn moeder wat anders dan een ‘normale’ oma, maar het is juist zo leuk dat er altijd genoeg speelgoed is bij opa en oma én er is altijd een maatje om mee te spelen.”
Geertje, Daniël, Madeleine en Geert nu.
“Als we erop terugkijken, heeft het de band in onze familie alleen maar versterkt. Om onze moeder te steunen, kwamen we tijdens haar zwangerschap één keer per week samen. Iets wat we daarvoor niet zoveel deden. Ook hebb ik met mijn zussen een babyshower voor haar georganiseerd om de positieve kant van de zwangerschap te laten zien. Daar heeft ze ontzettend van genoten. Op haar beurt heeft zij mij enorm geholpen met de vragen die ik had. Met alle ervaring die ze heeft zou ze zo aan de slag kunnen als kraamhulp. Als ik terug kijk zie ik het als een bijzondere periode in mijn leven.”
Bennie en Madeleine nu.
Er worden in Nederland per dag gemiddeld 478 kinderen geboren en dat gaat elke keer weer anders. Was jouw bevalling speciaal of juist precies als in de boekjes? We willen het allemaal weten. Mail in het kort (ongeveer 350 woorden) jouw bevallingsverhaal (met naam, leeftijd, telefoonnummer en foto’s) naar: nieuws@lindanieuws.nl.
