Eva * (31) is na jaren samenwonen weer vrijgezel, en dat bevalt prima. Op het daten na. In sprookjes gelovende mannen die nog thuis wonen, geen gehoor meer na ‘de leukste date ooit’ of bindingsangst (bij beide partijen): ‘het is gewoon ruk.’
Toch blijft ze het proberen, want iedereen wil af en toe wat gefriemel aan het lichaam. Deze keer: de iets te wilde nacht.

Mijn laatste (lange) relatie was nog maar net voorbij, toen het mij een goed idee leek om de datingapps opnieuw te downloaden. Afleiding, dat is wat ik zocht. Jeroen* is wie ik vond.
Ik was Jeroen al vaker in de stad tegengekomen, vroeger. Had weleens met hem gezoend, ben op een dronken nacht een keer met hem het bed in gedoken, maar tijdens mijn lange relatie is er uiteraard niks tussen ons gebeurd.
Tot ik hem – na het contact op de datingapps – ook weer in de stad tegenkwam. Hij single, ik single. We konden weer op dezelfde voet verdergaan.
En zo kwam het dat we, na een avondje stappen, opnieuw in elkaars bed belandden. We kwamen erachter dat we inmiddels dicht bij elkaar woonden, wat ons casual seksleven nog makkelijker maakte. Daar lag ik dan, op die bewuste avond. Totaal naakt onder zijn dekens, klaar voor een nieuw avontuur. Maar zijn condooms bleken op. En ik had ook niks mee.

Ik heb nog nooit zo snel mijn kleren aangetrokken, en samen zijn we – om 5 uur ’s nachts – naar mijn huis gelopen. Hij op zijn huisslippers, ik waarschijnlijk met mijn string nog verkeerd om aan.
Eenmaal bij mij thuis gingen we verder, inclusief rubbertje. En het ging er aardig wild aan toe: we probeerden werkelijk alle mogelijke standjes uit. Maar toen hij eenmaal, heel doodgewoon, bovenop zat, zei hij dat hij pijn had. Aan zijn benen. Ik wist dat hij vaker gezeik had met zijn kruisbanden en hierdoor niet veel meer kon sporten, maar vond dat hij zich op dat moment een beetje aanstelde.
Dus zijn we doorgegaan, want het viel allemaal toch wel mee?

De volgende ochtend begon hij opnieuw over de pijn, en kon hij niet meer goed lopen. Ik was nog steeds in de veronderstelling dat dit een mannenkwaaltje was, en liet het gaan. Je weet hoe ze zich kunnen gedragen bij het minste of geringste pijntje.
Maar de volgende dag bracht hij toch een bezoek aan de huisarts en wat bleek: hij had zijn kruisbanden afgescheurd. Hij moest geopereerd worden. Een halfjaar revalidatie, lopen met krukken. Sterker nog: na onze wilde nacht moest hij voorlopig op een scootmobiel door het leven.
We hebben na zijn operatie nog een keer seks gehad, maar hij kon inderdaad echt niks meer. Daar lag ‘ie dan, als een zeester. Of ik me schuldig voelde? Het was sowieso een keer gebeurd. Maar onze vrijpartij van die avond was wel het laatste zetje, ja.
*De namen van Eva en Jeroen zijn gefingeerd. Hun echte namen zijn bekend bij de redactie.
