Halfnaakt lagen we op het smalle logeerbed. Ik had haar niet naar mijn slaapkamer meegenomen, want ik was mijn man aan het belazeren, ik pleegde overspel, zo voelde dat ook en dat doe je niet in het echtelijk bed, vond ik. Een paar dagen daarvoor had ik haar verteld dat ik verliefd was. Ze is mijn collega. We werken samen aan een project, en deze maandagochtend was ze bij me voor een werkbespreking. Ik had oplosthee van Zonnatura gemaakt, we hadden naast elkaar op de bank gezeten. Toen was ik opgestaan en had gezegd: ‘Kom, we gaan naar boven.’

Ze keek me aan. ‘Weet je zeker dat je dit wilt?’ Ik knikte. Ik moest weten of het waar was dat ik op vrouwen viel, of de tekenen klopten dat ik voor het eerst in mijn leven opgewonden en geil was. Er was maar een manier om erachter te komen of ik een intense vriendschap niet verwarde met liefde en seks. Ze lag op bed en ik deed ook haar broek en laarzen uit, daarna haar string. Die van mij hield ik aan. Zij lag op haar rug, en ik lag er op mijn zij tegenaan. Ben ik lesbisch, dacht ik? Ben ik het echt?

Geen plezier

Met mijn man had ik vanaf twee weken na ons huwelijk nauwelijks seks meer. Ik vond er niets aan, en hij vond het wel best zo. Achteraf denk ik dat ik mijn mannen daarop uitkoos. Ik heb een aantal langere verhoudingen gehad in mijn leven en hoewel ik totaal geen moeite heb met klaarkomen, heb ik aan vrijen nooit plezier beleefd. Wij kwamen uit op een voor ons beide acceptabel gemiddelde van een keer per maand. En toen we een kind wilden, zetten we de klok. Ik heb nooit gedacht: ik houd er niet van omdat ik lesbisch ben. Die gedachte kwam nu pas in me op. Die gedachte had postgevat toen ik tijdens het werk ineens haar hand op mijn schouder voelde. Tot mijn stomme verbazing merkte ik dat ik warm werd en nat, alleen van die ene hand.

Ik wilde haar bevredigen. Raar, eigenlijk, zoals het denken ook toen nog steeds niet stopte. Dat ik me voortdurend hyperbewust was van de consequenties van iedere kleine beslissing. Ik wist heel goed dat de reeks handelingen die ik in gang had gezet gevolgen had die nooit meer terug te draaien zouden zijn. Dat ik, wanneer ik mezelf nu liet gaan, mijn routine met man en kind nooit meer terug op zijn oude plaats zou kunnen proppen.

Huilen

Als ik met mijn hoofd naar haar kruis zou gaan, en met mijn tong haar clitoris zou aanraken, dan zou ik weer een stap dichter bij het achter me laten van mijn oude leven komen. Ik heb die keuze bewust gemaakt. Die hele maandagochtend lang zijn er voortdurend van die momenten geweest waarop ik moest kiezen: doorgaan of stoppen. En steeds koos ik voor doorgaan. Ik vond het eng, en kon haar clit niet vinden. En toen ik haar had, kwam het erop aan die op een goede manier te beroeren, met de juiste druk, de juiste hoeveelheid vocht. Hoe kom je daarachter bij een ander? Haar kreunen hielp, ik merkte dat haar lichaam ontspande, dat ze zich overgaf. Mijn vertrouwen groeide. Toen ze klaarkwam, voelde ik geen triomf, wel opluchting en toen ik tien minuten later zelf klaarkwam, moest ik huilen.

Ze kuste mijn schaamlippen, ze streelde mijn dijen, ze zoende mijn schaamheuvel. Ik dacht: ik had me toch moeten scheren vanochtend. En toen pas stopte het denken. Toen pas kwam ik in een enorme roes terecht. Ik voelde het in mijn buik, in mijn hoofd, in mijn knieën die slap werden. Ik zweefde. Ik voelde een bijna idiote lach op mijn gezicht. Ik was gelukkig. Voor het eerst in mijn leven was ik gelukkig en viel ik samen met mijzelf. Ik moest huilen omdat het zoveel was. Dat wat wij hadden geen seks was, maar geilheid en liefde en opwinding en geluk, alles tegelijk en overal tegelijk. Ik huilde niet alleen omdat ik mijn grote liefde had ontmoet, maar vooral omdat ik mezelf had leren kennen. Eindelijk was ik wie ik echt was: geil en liefdevol en lesbisch. Nooit geweten dat zo’n geluk bestaat.

Elke maand interviewt journaliste Corine Koole een vrouw over haar seksleven.

Tekst: Corine Koole

‘Hij denderde door in zijn eigen genot, maar de spanning liep weg als een lekke voetbal’Lees ook