In de rubriek ‘Monumentje’ interviewen we elke week iemand die een ode wil brengen aan een overleden geliefde, vriend of familielid. Deze week herdenkt Chantal Oranje (42) haar vader Cees, die overleed aan de gevolgen van een alcoholverslaving.
Chantal was 6 jaar oud toen haar vader stierf op 35-jarige leeftijd.
Chantal’s ouders scheiden als ze nog een baby is, mede door de verslaving van haar vader. Tijdens haar jeugd zijn zij en haar broer om het weekend een nacht bij hun vader. “Ik weet nog dat ik hem vaak met een flesje bier zag zitten, maar als klein meisje denk je daar niks van.” Cees houdt zich in voor zijn kinderen.
“Ik heb hem maximaal twee keer dronken gezien denk ik.” Traditiegetrouw bakken ze elk weekend dat ze bij hem zijn een appeltaart. “Dan liepen we naar het kleine buurtsupertje om alle ingrediënten te halen en doken we met z’n drieën de keuken in.” Chantal herinnert zich haar vader als een serieuze, rustige man. “Volgens mijn moeder kon hij ook heel lief zijn. Ik heb hem nooit boos meegemaakt”, blikt ze terug.
Cees met baby Chantal. Tekst gaat verder onder de foto.
Als Chantal 6 jaar oud is overlijdt Cees plotseling. “Hij wist wel dat zijn dood eraan zat te komen. Hij had een structureel alcoholprobleem en zijn lever is uiteindelijk gesprongen.” Omdat ze zo jong is begrijpt ze in eerste instantie niet wat er is gebeurd. Pas een jaar later, als ze 7 jaar is, daalt het in.
“Ik stortte in en werd letterlijk ziek van het verdriet.” De jonge Chantal gaat naar een kinderpsycholoog om met haar emoties te leren omgaan. “Dat hielp destijds zeker, maar naarmate je ouder wordt ga je toch weer anders met rouw om. Het gemis blijft en is nog steeds aanwezig.”
“Ik kan er nu wel mee omgaan, maar soms vraag ik me wel af hoe hij was geweest in bepaalde situaties.” Chantal heeft inmiddels twee kinderen en ze vindt het wel verdrietig dat hij de opa-rol nooit heeft kunnen vervullen. Dat ze al ruim ouder is geworden dan haar vader vindt ze nog steeds een raar idee.
“Toen ik de 35 naderde dacht ik wel: o, dit zou mijn laatste jaar kunnen zijn. Op een of andere manier dacht ik toch dat er zomaar wat kon gebeuren, ik was daar erg bang voor.”
Het gedenkhoekje in Chantals huis. Tekst gaat verder onder de foto. 
“Ik drink bijna niet, hooguit een wijntje bij een feestje”, legt Chantal uit. Zelf is ze niet bang om verslaafd te raken, want de smaak van alcohol vindt ze niet echt lekker. Toch maakt ze zich wel zorgen om haar kinderen. “Ze zijn nu nog te jong, maar als ze op een leeftijd komen dat drank in het spel komt dan ga ik ze wel waarschuwen.”
Dat haar vader er niet meer is vindt Chantal het meest pijnlijk tijdens speciale momenten. “Bij mijlpalen als de geboortes van mijn kinderen of verjaardagen en feestdagen mis ik hem wel, je wil al het moois toch met je vader delen.” Chantal is christen en gelooft dat er een hiernamaals is. “Ik denk dat hij een beschermende factor is voor mij en mijn kinderen.”
Ter nagedachtenis aan Cees 12-3-1951 – 4-3-1987.
Kamp jij of iemand in je omgeving met verslaving of andere psychische klachten? Bel, chat, app of mail gratis en anoniem met een hulpverlener van MIND Korrelatie via mindkorrelatie.nl of 0900-1450.
Wil jij ook het verhaal vertellen van jou en je overleden dierbare? Mail je naam, leeftijd, telefoonnummer en in een paar zinnen je verhaal naar lezer@linda.nl o.v.v. Monumentje.
Maarten zorgde voor zijn buurman Cor na overlijden buurvrouw Marjan: 'Ze zitten in mijn hart'
