Feminist van het eerste uur Anja Meulenbelt en Eva Yoo Ri Brussaard, oprichter van Stichting Single Supermom, sloegen de handen ineen voor een boek over alleenstaand moederschap.
Dat was volgens hen hard nodig, want de moeders zitten – zo zeggen zij – vaak klem.
“Alleenstaande moeders zitten vaak klem tussen zorg, werk en beleid”, aldus Yoo Ri Brussaard. Op haar drieëntwintigste wordt ze zwanger en krijgt ze een zoon. “Ik studeerde nog. Ik werd uit mijn studentenhuis gezet, omdat daar geen zwangere vrouwen en kinderen mochten wonen en kwam op straat te staan.”
Haar diploma haalt ze niet en ze blijft achter met een studieschuld van zo’n 30.000 euro. “Dat veroorzaakte stress en geestelijke problemen. Ik zocht hulp en kreeg te horen dat ik beter abortus kon laten plegen. De cijfers zouden er niet om liegen, zo vertelde de FIOM. Kinderen van alleenstaande ouders werden vaak crimineel.”
Ze laat zich niet uit het veld slaan, draagt de zorg voor haar zoon en richt Stichting Single Supermom op. Met succes: ze is financieel zelfstandig en zit weer goed in haar vel. Met haar stichting heeft ze een duidelijke missie: “Ik wil alleenstaande moeders in hun kracht zetten, ervoor zorgen dat ze economisch zelfstandig zijn en een netwerk voor ze regelen.”
Tijdens een debat ontmoet ze Anja Meulenbelt, die een halve eeuw geleden in een soortgelijke situatie zat. Meulenbelt wordt op haar zestiende zwanger van een vakantieliefde. Ze wordt van school gestuurd en trouwt onder druk van haar familie. Na een gewelddadig huwelijk van drie jaar, scheiden ze.
“Toen ik Eva leerde kennen, kwam ik erachter dat het niet langer een schande is om alleen kind op te voeden”, vertelt Meulenbelt. “Maar het is nog steeds een absolute ramp. De helft van alle alleenstaande moeders leeft in armoede of heeft moeite de eindjes aan elkaar te knopen. Er is vaak sprake van gestapelde problematiek.”
Ze vervolgt: “We leven in een maatschappij waarin van vrouwen wordt verwacht dat ze werken alsof ze geen kinderen hebben. En dat ze voor hun kinderen zorgen alsof ze geen werk hebben.”
Meulenbelt had het geluk dat haar ouders haar een handje hielpen. “Zij betaalden de huur van mijn anderhalve kamer-appartement. Ik studeerde overdag en werkte ’s nachts bij Paradiso. Het was niet altijd gemakkelijk, maar ik heb mijn zoon grootgebracht, diploma’s gehaald en werk gevonden.”
De twee hopen met hun boek Er is een land waar alleenstaande moeders willen wonen beleidsmakers aan het denken te zetten. “Zorg voor betaalbare kinderopvang, een minimumloon dat genoeg is om parttime van te kunnen leven. En er moeten voldoende sociale huurwoningen zijn, zodat moeders na een scheiding niet meer in de opvang terechtkomen of zelfs op straat”, aldus Meulenbelt.
Eva Yoo Ri Brussaard vult aan: “Moeders moeten een opleiding kunnen volgen zodat zij hun positie kunnen verbeteren. Nog altijd is in Nederland nog maar net iets meer dan de helft van alle moeders economisch zelfstandig. Dat maakt hen kwetsbaar als een relatie geen standhoudt.”
“Het wordt tijd dat het kabinet de samenleving inricht op inclusieve koppels. De samenleving bestaat uit meer dan alleen getrouwde heterostellen.”
Lees ook
Alleenstaande moeder Hadewych werd via een zaaddonor zwanger van een tweeling
