In de rubriek ‘Zeg eens eerlijk’ staan eerlijke verhalen over het moederschap centraal. Want ja, het is prachtig, maar soms ook gewoon verdomd hard werken.
In de rubriek ‘Zeg eens eerlijk‘ delen vrouwen hun eerlijke verhalen over het moederschap. Dit jaar verscheen er elke week een verhaal op LINDA.nl. Hieronder vind je de drie best gelezen edities van 2022.
“Na de bevalling ging mijn melkproductie veel te hard, waardoor ik rondliep met borsten als watermeloenen. Het leidde tot verschrikkelijke borstontstekingen, waarbij ik soms tot huilen aan toe met icepacks de pijn probeerde te verlichten. Op een gegeven moment durfde ik niet meer naar buiten, omdat ik nog geen uur kon rondlopen zonder door te lekken. Ik werd er enorm onzeker en eenzaam van.
Toen die problematiek eindelijk afzakte, kwam er iets anders voor in de plaats: na anderhalf jaar maakte mijn vriend de keuze om met een ander verder te gaan. Ik moest mijn kind ineens alleen gaan opvoeden. Dat deed pijn, want ik had mijn zoon zo graag een warm nest willen geven, zoals ik het zelf vroeger ook heb ervaren.
We hebben een fijne regeling kunnen treffen, maar ik vind het moeilijk om na te denken over de toekomst, waarin mijn zoon soms niet aanwezig zal zijn bij momenten in mijn leven, of in dat van zijn vader. Ik wil voorkomen dat hij het gevoel heeft dat hij nergens écht bij hoort. En dat is gewoon niet wat ik me had voorgesteld bij het moederschap.”
Lieke (31) werd na 1.5 jaar ineens alleenstaande moeder: 'Weg warm nest'
“Een paar uur later begon ik me ontzettend slecht te voelen. Ik ben niet zo’n pieperd, dus ik dacht: een bevalling is ook heftig, dit gaat vanzelf weer weg. Maar nee, ik kreeg het steeds benauwder. Achteraf bleek dat dit kwam omdat ik aan het verdrinken was in mijn eigen bloed. Net op tijd belde mijn man 112.
In het ziekenhuis wisten ze niet goed wat ze met me aan moesten. Ik werd in een kunstmatige coma gehouden om de kans op herstel te vergroten. Het was nogal een slagveld. Er waren zoveel problemen dat de artsen zich eigenlijk alleen konden richten op oplossingen, in plaats van zoeken naar de oorzaak.
Ik lag die eerste week in coma, elke dag werd mijn zoontje bij me gelegd zodat we elkaars warmte konden voelen. Hij werd hier rustiger van. Daarna lag ik nog drie maanden op de ic, met meerdere terugvallen. Pas twee jaar na mijn bevalling wist ik wat de oorzaak van al mijn problemen was geweest. Ik heb naderhand ook moeten werken om een band op te bouwen met mijn zoon. We kenden elkaar eigenlijk helemaal niet.”
Met je pasgeboren baby op de ic: 'Ik lag in coma, maar hij werd rustig van mijn warmte'
“Na de bevalling merkte ik dat ik heel vlak was en natuurlijk hartstikke moe, mede omdat mijn slaapbehoefte al wekenlang minder was. Toch ging ik maar door. Ik vertelde mijn artsen niet hoe ernstig het was. Ik wilde zoveel mogelijk zelf doen, maar op de tweede avond thuis ging het mis. Ik sliep nog steeds niet en dacht: hoe kán dit, na zwangerschapsvergiftiging en keizersnede?
Met die gedachte ging mijn brein ineens volledig aan de haal, tot ik mijn man sméékte een ambulance te bellen. Om ervoor te zorgen dat ze kwamen, overdreef ik en deed ik alsof ik doodging: dat was de eerste psychose. De volgende ochtend ging het weer mis, psychose nummer twee. Ik haalde me van alles in mijn hoofd: dat ik raar deed omdat er een bloedprop in mijn hoofd zat. En dat als ik maar zou blijven schrijven, ik in leven zou blijven. Toen een arts opname opperde, schoot ik in paniek: ik wilde naar mijn kind. Uiteindelijk lieten ze me toch naar huis gaan. Daar kreeg de kraamzorg argwaan. Mijn realiteitszin ontbrak: ik kreeg stemmen in mijn hoofd en zag dingen die er niet waren. Ik werd opgenomen op de psychiatrische afdeling van het ziekenhuis. Zónder mijn dochter, wat natuurlijk de hel is als kersverse moeder.”
Marcia kreeg drie psychoses door slaaptekort na bevalling: 'Ik deed alsof ik doodging'
Heb jij ook een ervaring die je wilt delen en sta je open voor een kort (eventueel anoniem) telefonisch interview? Mail dan naar ellen.hensbergen@linda.nl met een korte samenvatting van jouw verhaal en je telefoonnummer.
Ilse (53) raakte na haar dochter nooit meer zwanger: 'Ik voel me deels kinderloos'
