Dat Ome Willem zelfs 50 jaar na zijn allereerste show op tv nog heel veel losmaakt, blijkt wel uit de vele reacties van LINDA.-lezeressen. Wij wilden graag horen welke herinneringen jullie nog hebben aan deze tv-icoon.
Tussen de anekdotes zaten heel wat pareltjes, die we graag bespreken met de inmiddels 81-jarige Edwin Rutten. Hij wil deze niet alleen graag horen, hij wil de rakkers van toen ook graag ontmoeten.
Ome Willem is voor veel mensen een nostalgisch figuur uit hun jeugd. We kunnen hem zo uittekenen: achter het drumstel met een blauw shirt en op zijn vrolijke hoofd een petje met een omhoog staande klep. Op de tribune de verklede kinderen die gewoon lekker door de show heen mochten kletsen. Ome Willem en ‘de kinderen’ Toon, Teun en August maakten tussen 1974 en 1989 meer dan tweehonderd tv-afleveringen van De Film van Ome Willem.
Edwin Rutten blijkt nog steeds een geweldige entertainer te zijn, vol anekdotes en grappige verhalen. Nog steeds wordt hij aangesproken door het publiek van toen. Al deze mensen laten hun eigen kinderen of kleinkinderen kennismaken met Ome Willem. Dan kunnen ze samen keihard lachen om ‘een broodje poep’ en ‘deze vuist op deze vuist’ nadoen. Of wat te denken van zijn memorabele uitspraken zoals Joepiedepoepie – die zelfs de Dikke Van Dale haalden. Ome Willem is meer dan zomaar een tv-figuur, hij is een fenomeen.
Ome Willem-term ‘joepie de poepie’ en nog een klassieker in de Dikke Van Dale
Ome Willem, wat herinner jij je nog van die allereerste uitzending?
“Het begon eigenlijk als een experiment omdat Aart Staartjes graag een keer een kinderprogramma voor echt jonge kinderen wilde maken. Hoewel de VARA eigenlijk niks in dat idee zag, wilden ze het toch proberen omdat Aart ten eerste ontzettend kon drammen, maar ook omdat hij al succesvolle programma’s had zoals De Stratemakeropzeeshow. Toen mochten wij het gaan proberen.
Ik was vanaf mijn zeventiende jaar op tv omdat ik vocale jazzplaten had gemaakt en ik had ook duetten met Willeke Alberti gezongen. Daardoor was ik eigenlijk niet zenuwachtig om iets op tv te doen. Verder had ik een draaiboek, dat kende ik en zo kon ik gewoon mijn ding doen. Het programma was vanaf het begin een succes en heeft zich daarna verder ontwikkeld.
Het voordeel was dat ik thuis dochters had van 3 en 6 jaar oud en dus precies wist wat er bij de kinderen in die leeftijd speelde. Ik wist hoe het zat met de onderwerpen die we in het programma bespraken zoals zwemles, naar de dokter gaan of naar school. Ook de schrijvers hadden heel goed door wat er in hun belevingswereld speelde. Harry Bannink, de hoofdgeitenbreier, speelde piano en componeerde de liedjes. De kinderen konden zich ermee identificeren en niks was kinderachtig in het programma.”
Oud, vertrouwd en 'bittersweet': wat is nostalgie precies en hoe roep je het op?
Je volgde het draaiboek, maar hoeveel van jezelf nam je mee in het karakter van Ome Willem?
“De kinderen stonden allemaal op van de tribunes en konden doen wat ze wilden. Ik moest ervoor zorgen dat het programma wel verliep zoals we hadden bedacht. Het leek alsof ik het uit mijn mouw schudde, maar de mensen moesten eens weten hoe hard eraan was gewerkt om alles goed te laten verlopen. Maar het gebeurde dat er midden in een liedje een kindje zei: ‘Wij hebben een nieuwe bank’. Dan was het Harry die het tussenspel doorspeelde en ik kon er dan op reageren. Ik keek dan in de camera en zei: ‘Wat voor kleur is de bank?’ ‘Oh ja, leuk zeg, ik zie ‘m.’ En dan konden we weer door.”
Je bent op zoek naar rakkers die bij de allereerste opname in 1974 waren, ben je van plan een reünie te doen?
“Het lijkt mij vreselijk leuk om een stelletje rakkers van toen te ontmoeten! Dan trakteer ik in een gezellige tent en kan ik vragen hoe het met ze is gegaan. Zijn ze ondanks Ome Willem toch goed terecht gekomen? In april komt er een boek uit over 50 jaar De Film van Ome Willem. Het zou ontzettend leuk zijn als ook daar een paar rakkers van de allereerste uitzending van 1974 bij kunnen zijn.”
Heel wat lezers van LINDA. hebben fantastische herinneringen aan jou op tv. Ik wil er een paar met je delen.
Nathalie Mjh: ‘Ik ben Ome Willem als klein meisje een keer tegengekomen op het terras op Vlieland. Daar bestelde hij voor mij en mijn broer een ijsje met slagroom. Hij vroeg toen of ik even aan de slagroom wilde ruiken en hup met de neus er in. We kregen een pet van hem. Superleuk. Ik ben dit nooit vergeten!’
Ome Willem: “Ik vond het altijd ontzettend leuk om fans te ontmoeten. Als mijn vrouw en ik bijvoorbeeld met de kinderen uiteten waren en een kind mij herkende, dan zeiden ouders al gauw: laat die man nou, hij is ook uit. Maar ik stond dan op en liep naar de tafel en vroeg of ik ze een handtekening mocht geven. Dan had iedereen het naar z’n zin.”
BN'ers herdenken Aart Staartjes: 'Hij heeft kindertelevisie volwassen gemaakt'
Annemiek Stam: ‘Ik ben eens met een vriendinnetje bij een opname geweest. Heel leuk vond ik dat. Ook moest ik plassen en dan ging er een geitenbreier mee om je de weg te wijzen. Heel fijn, als je nog klein bent.’
Ome Willem: “Soms waren er ook kinderen die niet naar de wc moesten, maar hun moeder had dat bedacht. Dan keek ik in de camera en zei: ‘Moeder, druk maar even op record, dan zie je je kind op tv. Haha en weer door.”
Esther Scheepe-van Leeuwen: ‘Ik was bij de opnames in 1976 en het ging over de tandarts. Uiteindelijk liep het zo dat ik op de schoot van Ome Willem kwam te zitten. Ik heb nog altijd heel warme herinneringen aan deze fijne man. Op de foto ben ik de kleine rakker met de zwarte cowboyhoed.’
Adrie Mansveld: ‘Na de voorstelling kon ik op de foto met Ome Willem. Op dat moment wilde ik eigenlijk niet. Op tv was alles meer op veilige afstand. Dit was wel heel dichtbij, haha. Nu, bijna 40 jaar later, laat ik deze foto met trots zien aan wie het maar wil. Want ik sta met de enige echte Ome Willem op de foto. Joepdiedepoepie!.’
Suzanne Spijkers: ‘Ik was bij een optreden en iedereen had een grappig hoedje of petje op. Ik had een grote, slappe, rieten hoed op met witte bloemetjes. Ik zie ‘m nog voor me! Veel kinderen hadden een tekening voor Ome Willem bij zich, maar ik had als dochter van de groenteboer iets lekkers en gezonds meegenomen. Ome Willem zei dat iedereen de verrassing tijdens de show moest bewaren onder hun hoedje. Daar zat ik dan, helemaal in de ban van Ome Willem, August, Toon en Teuntje… de hele show met een appel en banaan op mijn hoofd, onder mijn hoedje!’
Louise la Rivière: ‘Ik keek stiekem. Ik mocht niet kijken. Ome Willem was vulgair. Hij sprak namelijk over een broodje poep. Onze tv had geen afstandsbediening dus zat ik er met m’n neus bovenop, zodat ik ‘m snel op een ander net kon zetten als ik mijn ouders hoorde.’
Ome Willem: “Ja, er kwamen wel meer reacties van ouders die een broodje poep niet geschikt vonden voor kinderen. Ik zei dan: kijken jullie maar naar het Achtuurjournaal en wat daar allemaal aan de hand is. Ik vond dat allemaal een geval van je selectief hypocriet opwinden.”
Familie Reuvekamp uit Hengelo: ‘Onze kinderen zijn er ook geweest in 1974. Ze zijn nu 54 en 50 en ze vonden het prachtig!’
Angelique Schulte Meijer: ‘Ik heb door Ome Willem gedacht dat mensen op tv door de tv heen kunnen kijken de huiskamer in. Hij zei namelijk: “Doe jij je voeten eens van de bank!”‘
Ome Willem: “Ja, dit is zo leuk, al die herinneringen. Dat nostalgische gevoel van vroeger en al die leuke verhalen, dat zegt toch alles! Het is echt de reden dat ik enkele rakkers van toen in april wil ontmoeten bij de lancering van het boek. Ze krijgen dan natuurlijk ook een Joepiedepoepie-exemplaar en we gaan samen op de foto!”
Wie bij die allereerste opname was van de Film van Ome Willem in 1974 kan zich melden bij Ome Willem ofwel Edwin Rutten via edwinrutten@edwinrutten.nl.
Nostalgie op Disney Plus: eerste vier 'Indiana Jones'-films binnenkort te streamen
