Olympisch zwemkampioen Maarten van der Weijden herstelde op zijn negentiende van leukemie. Maar kom bij hem niet aan met woorden als ‘overwinnen’, ‘vechten’ en ‘strijd’ als het om kanker gaat.

Hij maakte van dichtbij mee hoe het ook heel anders had kunnen aflopen en noemt zijn herstel niets meer dan ‘geluk’.

Lees ook
Hoe Jörgen Raymann vluchtte in drank en drugs na de dood van zijn zusje

Kanker is geen spel
Want het is niets meer of minder dan pure pech of geluk of je wel of niet herstelt van deze ziekte, zo vertelt van der Weijden in De Kist (EO). Tijdens zijn ziekte lag hij op de afdeling met Rob en Bob, die ook kanker hadden en met wie hij een intense band opbouwde. Beiden overleden aan de ziekte. “Als mensen zeggen dat ik de ziekte heb overwonnen, doet me dat pijn. Want ze suggereren daarmee ook dat zij hebben verloren. Het is geen spel, ik heb gewoon geluk gehad, that’s it.”

Brandmerk
Het is inmiddels zestien jaar geleden dat Van der Weijden ziek was, en bepaalde zaken draagt hij nog als een brandmerk mee, zo vertelt hij. “Het is niet eens het ziek-zijn zelf, dat traumatisch was voor mij en de mensen om me heen. Het brandmerk is veel meer het onrecht, de oneerlijkheid en het leed dat ik heb gezien bij anderen, die wel overleden aan de ziekte.”

Lees ook
Maarten van der Weijden zwemt van Amsterdam naar Rotterdam voor goed doel

Accepteer pech
Mede door zijn ziekte heeft van der Weijden een belangrijk levensmotto gekregen: accepteer pech. Als presentator Kefah Allush opmerkt dat het niet een heel vrolijk motto lijkt, legt hij uit: “Als iets niet lukt in het leven hebben we geleerd bij onszelf ten rade te gaan. Wat hebben we verkeerd gedaan? Maar accepteren dat iets soms gewoon pech is, kan juist een hoop vrolijkheid brengen in je leven.”

Bekijk de hele uitzending van De Kist hier terug. Het fragment begint op 10:49.

NOG MEER VIDEO’S ZIEN?
In het LINDA.tv-programma Kankermonologen praten mensen net zo openhartig over hun leven na kanker. Alle afleveringen bekijk je hier.

Lees ook
Fien (Qmusic) openhartig over hoe kanker haar kinderwens veel lastiger maakt