Tijdens de laatste aflevering van De Kist vertelt Lucille Werner aan Kefah Allush over haar vader, die overleed aan zelfdoding toen zij 21 jaar oud was.
“Het heeft natuurlijk een hele grote impact op je leven”, vertelt de Lingo-presentatrice.
Trigger warning: hieronder volgen beschrijvingen van zelfdoding.
“Mijn vader en ik waren echt twee matties, twee handen op één buik”, vertelt Werner stralend. “Mijn vader was een grote, knappe, fysiek sterke man en ik was toch een dochter die juist fysiek wat kwetsbaarder was. En ik was mentaal krachtig en sterk en bij tijd, en wijle kon hij dat wat meer verliezen, dus we vulden elkaar uitstekend aan.” De twee hadden een sterke band. “Ik nam hem altijd in bescherming, zoals hij dat ook bij mij deed.”
Ze woonde nog thuis toen haar vader uit het leven stapte. “Het is heel onverwachts geweest. We hebben nooit gedacht: zo zal het eindigen.” In de jaren erna – als iemand bijvoorbeeld naar haar ouders informeerde – probeerde Werner de ander te behoeden voor de vraag waar haar vader dan aan gestorven was. “Toen dacht: ik waarom zat ik daar zo in vast? Omdat het een soort taboe is. Mensen vinden dat shockerend. Ik denk dat ik daar wel last van heb gehad.”
Lucille Werner gaat de politiek in: 'Mensen met een handicap verdienen meer kansen'
De presentatrice denkt met warme gevoelens terug aan haar jeugd. “Hij was werkelijk de meest fantastische vader. Een man die ontzettend veel gegeven heeft aan z’n gezin, aan de mensen om hem heen, aan de samenleving.” Ze vindt het dan ook niet moeilijk om over hém te praten, maar wel over zijn overlijden. “Als ik met mijn verhaal kwam dan was het: ‘Oh.’ Toen dacht: ik dat verdient hij niet. Dat komt natuurlijk omdat je weet wat voor vader hij is geweest”, legt ze uit.
“Ik heb heel veel vragen gehad, maar dat is iets anders dan boos zijn”, zegt Werner als Allush vraagt of ze kwaad is geweest op haar vader. “Ik kon helemaal niet boos op hem zijn, dus in dit geval ook niet”, vertelt ze met een glimlach. “Tuurlijk heb je vragen, van: waarom, en wat dacht je toen en wat voelde je toen? Honderden vragen. Wat hadden we kunnen doen? Had ik nog iets kunnen doen? Maar geen boosheid, nee.”
“Je verwerkt het elke dag, je bent daar iedere dag mee bezig. Dat is een proces wat nu nog steeds gaande is”, zegt ze over het omgaan met haar verlies. “Ik kan wel iedere dag onder een heel dik dekbed gaan liggen, maar vervolgens stap ik daar toch liever weer uit. Met al mijn verdriet.” Ze denkt niet dat dat gevoel ooit weg kan gaan. “Het is natuurlijk zo heftig geweest, zo dramatisch, zoveel verdriet dat er zoveel momenten nog in het leven zijn dat je denkt: waar hangt-ie uit, waar ben je toch?”
Werner praat ook weleens tegen haar vader. “Voor een debat of een tv-programma in het verleden zei ik: ‘Pap, denk erom hè, dat ik niet val.’ En dat is nog nooit gebeurd, dus wellicht …”
De Kist terugkijken? Dat kan hier.
Worstel je met suïcidale gedachten of maak je je zorgen om iemand anders? Praat er dan over. Bel 0800-0113 (dit kan 24/7) of ga naar www.113.nl.
Saskia Noort vertelt in 'De Kist' over verkrachting: 'Het onschuldige meisje was in één klap weg'
