Door de coronacrisis is het niet meer mogelijk om gezellig een avond buiten de deur te gaan tafelen. De maaltijdbezorgers draaien daarentegen overuren. Maar wat is nu écht lekker eten voor thuis?
De LINDA.nl-redactie test en proeft voor jou. Samensteller Suzette test een maaltijdkrat van… De Krat.
Ik ben al tijden fervent liefhebber van maaltijdboxen. Sinds ik van Amsterdam naar Oud-Loosdrecht ben verhuisd – en ik voor de supermarkt ineens twintig minuten moet fietsen – heb ik namelijk een nieuw levensmotto: ‘Nooit meer in draf, geluk koop je af’.
Voor mij werkt het. Ik hoef niet meer naar de supermarkt (ik háát de supermarkt), ik hoef niet meer na te denken over wat ik ’s avonds ga koken (ik háát bedenken wat ik ’s avonds ga koken) en ik leer nieuwe dingen. Zo ontdek ik nog iedere week kruiden waarvan ik het bestaan niet kende en weet ik ook ineens dingen als: je kunt asperges ook in een koekenpan koken.
Goed, ik mocht dus een nieuwe box uitproberen en ging voor De Krat. Ik had er nog nooit van gehoord, maar de website zag er gezellig uit en ik las samenstellingen als ‘mooie recepten’, ‘seizoensgebonden producten’, ‘duurzame maaltijdbox’ en ‘rechtstreeks van de boer’. Leek me top. De Krat it was.
Via de website kon ik kiezen uit vier kratten: de gemakskrat, de gemakskrat vega, de snelle gezinskrat en tot slot: de weekendkrat extra, ‘voor de creatieve thuiskok die (ook) graag zijn eigen ding doet’. God weet waarom ik voor de laatste koos (waarschijnlijk omdat het woord weekend erin voorkwam), maar ik deed het.
Het bestellen gaat makkelijk. Ik kan eenmalig een box bestellen zonder dat ik vervolgens een advocaat in de arm moet nemen om ooit nog van de overeenkomst af te komen, en de tijdsloten (raar woord) zijn prettig en ruim. Als het krat – pardon my french: dé krat – op vrijdagavond arriveert, sta ik dan ook kwispelend bij de deur te wachten.
Een blik op mijn krat en wat schetst mijn verbazing: het is zo weinig? Zijn ze soms wat vergeten? In de keuken leg ik de producten een voor een op mijn keukenblad. Veel groente. Heel. Veel. Groente. Hoe kan ik hier drie of vier maaltijden van maken? Waar is mijn vlees, waar is mijn vis? De paniek slaat toe. De supermarkt is immers twintig minuten fietsen en ik heb honger. Er zit niks anders op: ik verman me, vind toch wat vlees, en ga aan de slag.
Het idee van de weekendkrat is dus dat je je creativiteit gebruikt, en euhm ja, op het gebied van koken ben ik zo creatief als een grafsteen. Godzijdank houden ze bij De Krat rekening met overmoedige mensen zoals ik, en heb ik via de mail ook een ‘receptenboekje’ gekregen ter inspiratie. Er staan zes maaltijden opgesteld die je van de producten zou kunnen maken, maar als je het ene recept maakt, kán het zo zijn dat je niet genoeg bloemkool meer hebt voor het andere recept.
Deel van het receptenboekje:
Ik moet dus eerst even puzzelen wat ik dit weekend precies wil maken en wat ik nog bij moet kopen om drie tot vier maaltijden te kunnen maken. Na een tijdje ben ik eruit. Voor de eerste avond staat op het menu: gesmoorde prei met Hollandse geitenkaas, raapsteel, eieren en ciabatta. Ik ben blij dat ik eindelijk kan beginnen, maar stuit al snel op het volgende probleem. De hoeveelheden zijn nog niet kloppend, dus ik moet eerst netjes de prei en de raapsteel afwegen.
Terwijl ik uit de krochten van mijn keuken een weegschaaltje tevoorschijn haal (tevens gebruikt voor hondenbrokjes) realiseer ik me dat ik niet eens weet hoe f*cking raapsteel eruitziet. Ik baan me een weg door alle groentes in de krat, Google ‘hoe ziet raapsteel eruit’, verzucht nog maar weer eens ‘wáár ben ik aan begonnen?’, en na ruim een uur kan ik eindelijk beginnen met koken.
De maaltijden die ik de dagen daarna op tafel tover zijn simpelweg heerlijk. Ik ben meer dan enthousiast en eet bovendien meer groente dan ooit. Voor mensen die op zoek zijn naar gemak, raad ik de weekendkrat – het zal je niet verbazen – echter niet aan. De andere boxen heb ik niet geprobeerd, maar na de site nog een keer te hebben bestudeerd, weet ik dat de snellere maaltijdbox (‘één kant-en-klare, één snelle en één extra inspirerende maaltijd’) een betere keuze zou zijn geweest.
Wat betreft De Krat ben ik wel echt enthousiast. De producten zijn van (bijzonder) goede kwaliteit, de maaltijden zijn heerlijk, de service is uitstekend en ook hier leer ik weer producten kennen waarvan ik niet wist dat ze bestonden. Ik bedoel: za’atar? Een week geleden had ik nog gedacht dat dat de badguy uit een Disneyfilm zou zijn. Nu weet ik: bijna goed, maar het is een kruid.
Kortom: de keuze voor de weekendkrat was voor mij niet slim, maar verder ben ik fan. Een dikke 9, voor deze gezellige, duurzame maaltijdbox.
Lees ook
LINDA. proeft een brunchbox van Coffeelicious: ‘Het is heerlijk, maar veel’
Nog even de drie gerechten op een rij (het zomerse kalfsstoofvlees met geroosterde bloemkool, raapsteel en krieltjes moet ik nog maken):
Tarte tatin van ui en prei met geitenkaas:
Gesmoorde prei met Hollandse geitenkaas, raapsteel, eieren en ciabatta:
Maaltijdsalade met andijvie, roodlof, krieltjes, koolrabi, ei en uitgebakken spekjes:
