Opkrabbelen

De eerste vier chemotherapieën zitten erop en dat waren ook meteen de zwaarste. En dat is te merken, vertelt Linda: “Iedere keer krijgt je lijf zo’n enorme klap, na elke chemo wordt het iets zwaarder om op te krabbelen. Ik heb steeds een dagje langer nodig, wat logisch is, maar het maakt het niet makkelijker. Ik weet na vier keer een beetje wat ik kan verwachten, maar aan het idee dat je wéér flink ziek gaat worden, wen je niet.”

Haar routine wordt vanaf volgende week overigens ook weer flink overhoop gehaald: in plaats van tweewekelijkse chemo’s, komt er nu een serie van twaalf wekelijkse behandelingen. “Dat is weer spannend. Ik heb geen idee hoe dat gaat voelen, elke week eentje. Er wordt gezegd dat ‘de meeste mensen deze variant als minder zwaar ervaren’, maar dat hóeft natuurlijk niet. Ik weet niet wat me te wachten staat, maar probeer gewoon vinkjes achter bepaalde dingen te zetten. IVF? Vink. De eerste vier chemo’s? Vink.”

Ze vervolgt: “Gelukkig gaat het na een aantal dagen altijd weer wat beter. Als de zon schijnt ga ik met mijn hond naar het park, dat is dan echt intens genieten. Het is heel veel van allebei: het leven is nu gewoon superklote en supermooi tegelijk.”

Rust

Sinds haar diagnose heeft Linda zich één ding heilig voorgenomen: rustig aan doen. “Die rust voelde ik meteen toen ik dit kreeg. Ik wil echt respect hebben voor het feit dat mijn lichaam aandacht en rust nodig heeft. Mijn lijf heeft nu niet de Linda nodig die stoer wil doen en lekker door wil knallen.”

“Ik gun mezelf nu om te zeggen: als het niet gaat, gaat het niet. Na een chemo ben ik gewoon een paar dagen flink ziek en doe ik niets. Prima, want eigenlijk doe ik al heel veel, mijn lichaam is die chemo aan het opruimen. Dat is gewoon nu de belangrijkste taak: beter worden.”

Bekijk hieronder vlog 2 van Linda’s kankerverhaal, waarin ze begint aan een onverwachte IVF-behandeling.

Lees ook
Linda Hakeboom: ‘Ik heb al pruiken gepast, ik wil weten hoe het voelt’