Eefje Muller (30) heeft een bijzondere vorm van baarmoederhalskanker die in Nederland niet te behandelen is. Met geld dat ze ophaalt met een crowdfundingsactie, betaalt ze haar behandelingen in Keulen.
Deze zomer deelde ze haar verhaal met ons. We belden opnieuw met Eefje, om te vragen hoe het nu met haar gaat.
“Het gaat naar omstandigheden goed met me. Met de crowdfundingsactie hebben we bijna € 65.000 opgehaald. Dat is heel veel geld, ik ben er ook ontzettend dankbaar voor en ik ben blij met alle steun die ik krijg. Toch gaat het minder snel dan we hadden gehoopt. Ik moet om de vier/vijf weken een behandeling ondergaan in een privékliniek in Keulen. Daar behandelen ze met een immuuntherapie, wat ze in Nederland niet doen. Op dit moment is het steeds zo dat er op het laatste moment genoeg geld is om de behandeling te betalen. Vaak ook doordat familie of vrienden dan nog extra geld bijlenen. Dat we het ene gat met het andere vullen, zorgt voor veel stress. Bij mij, maar ook zeker bij hen. Er hangt als het ware een prijskaartje aan mijn bestaan.”
“In de ideale situatie zou er een buffer zijn, van één of twee maanden vooruit. Dan zou ik al minder over het regelen van geld hoeven nadenken. Mijn moeder heeft dat nu van me overgenomen, zodat ik me goed kan voelen en er niet steeds aan wordt herinnerd dat er iets ‘mis’ is, want ik voel me ook goed, afgezien van de kanker en geldzorgen. Ondertussen werk ik zelf nog wel, als webanalist, om zo ook mijn eigen steentje bij te kunnen dragen aan het betalen van de behandelingen.”
Foto: Xammes Fotografie.
“De behandelingen die ik al heb ondergaan, slaan goed aan. ‘Op papier’ ben ik allang opgegeven, maar een jaar na de diagnose ben ik er nog steeds. In het ziekenhuis in Keulen zeggen ze dat mijn bloedwaarden er nu goed uitzien, maar het kan best zo zijn dat ik dit nog twintig jaar door moet zetten. Als ik de behandelingen stopzet, kan het eventueel weer gaan uitzaaien. Ik vind het heel eng om na te denken over de eventuele kans dat ik de volgende behandelronde niet meer kan betalen. Daar denk ik liever niet over na. Het gekke is dat ik ben aangewezen op een privékliniek over de grens. Dat is gewoon hartstikke duur, helaas.”
“In het weekend van 20 en 21 oktober is er een benefietweekend in Hillegom georganiseerd door alle mensen die mij helpen. Dat is zo gaaf en bijzonder. Ook wel gek hoor, want door het dorp zie ik posters met mijn gezicht erop. Die zaterdag is er een spinning-event en zijn er diverse optredens. Zondag houden we een veiling waarvan de gehele opbrengst naar de kosten van mijn behandelingen gaat. Ik hoop vooral dat het een boost gaat zijn, zodat ik me voor even minder zorgen hoef te maken.”
