Door haar ervaring met de buitenlandse ziekenhuizen merkte ze dat goede zorg en gezondheid niet in elk land vanzelfsprekend is. Voor haar was dat het moment om iets voor anderen te betekenen. “Ik begon met het doen van boodschappen voor en het versturen van kaarten en bloemen naar eenzame ouderen.”

Grenzeloos

Via social media bouwde Laghzaoui een netwerk op. Ze legde zelf geld in en haalde donaties op, waarna ze roze waterputten liet bouwen in West-Afrika. “Ik heb veel tijd moeten doorbrengen in een ziekenhuiskamer. Het is niet makkelijk om als kind te moeten struggelen met je gezondheid, maar ergens haalde ik kracht uit mijn ziekte”, vertelt ze. “Sindsdien associeer ik roze, de kleur van mijn ziekenhuiskamer én slaapkamer, met doorzettingsvermogen en hoop. Daarom koos ik voor roze waterputten.”

Toen mensen zagen waar het gedoneerde geld terecht kwam, begonnen ze steeds meer te doneren. Op dit moment is ze bezig met de aanleg van waterleidingen in Pakistan. “Ik wil steeds verder uitbreiden, zodat ik voor steeds meer landen iets kan betekenen.”

Lees ook
Naïm (15) over ziekte van Lyme: ‘Ik wil dit overwinnen en mensen inspireren’

Afhankelijk

Daar bleef het niet bij. Ook in Nederland wilde ze iets voor jongeren betekenen. “Ik ontmoette een meisje dat wordt gepest en suïcidale gedachten heeft. Ze vertelde me dat ze heel onzeker was en veel kracht haalde uit mijn verhalen. Ik wilde haar zo veel mogelijk helpen, dus ik organiseerde een verwendag voor haar. Daar hebben we een vlog van gemaakt. Zulke acties wil ik voortzetten, omdat ik zie hoeveel het met iemand kan doen. Natuurlijk ben ik ook trots op de roze waterputten, maar iemand persoonlijk helpen en van dichtbij ontmoeten maakt me nog gelukkiger.”

Hoewel ze anderen zo veel mogelijk helpt, heeft ze het gevoel dat ze zelf nog afhankelijk is van anderen. “Mijn stofwisselingsziekte beïnvloedt mijn dagelijkse leven heel erg”, vertelt ze. “Vaak ben ik na minimale beweging al helemaal uitgeput, en daardoor gebruik ik vaak een rolstoel. Maar ondanks alles ben ik gelukkig zolang ik zelfstandig kan ademen.”

Toekomst

In de toekomst wil Laghzaoui jongeren met een verhaal bij elkaar brengen en een platform oprichten via haar Instagram. “Nu doe ik deze acties in m’n eentje, maar als we onze krachten bundelen, bereiken we nog meer. Ik wil een brug slaan tussen willen en doen. Ik nodig hierbij alle jongeren uit om aan te schuiven bij mijn platform, dat kan door mij te volgen. Samen gaan we meer roze inbrengen en mooie dingen doen.”

Door haar zeldzame ziekte heeft ze een beperkte levensverwachting, vertelt Laghzaoui. “Daardoor ik leef echt van dag tot dag. Met mijn initiatieven hoop ik anderen te inspireren. Mensen met een beperking worden vaak onderschat. Misschien kunnen we ook minder dan een gezond persoon, maar ik kijk vooral naar wat ik wél kan. Ik hoop dat jongeren met een beperking naar me kijken en denken: als zij het kan, kan ik het ook.”