Mijn hart is nog beurs van de breuk met Deniz maar toch blader ik, als uit gewoonte, door Tinder. Bij elke foto denk ik: nee, nee, nee! Totdat ik een melding krijg: ‘Er zijn geen matches meer.’
Ik heb Tinder letterlijk leeg geswiped. De heren zijn op.
Ik houd mezelf de rest van de week zoet met ladingen roze koeken van de Zaanse vegan-bakker, om tegen het weekend weer eens een poging te wagen. Ik stuit op ene Kees. Op een foto waar hij een pilotenuniform aan heeft vind ik hem een pedante papzak, maar op een recentere staat hij in een tanktop. Zongebruind, geweldige torso en met een touw in zijn hand. Wat daaraan vastzit zie ik niet, want hij staat er niet helemaal op. Ik swipe naar rechts. We hebben een match. Hij belt, vertelt dat hij jarenlang gevlogen heeft, maar nu als een soort boswachter in een huisje bij de Duitse grens woont. Terug naar de natuur.