Vanochtend werd de strafeis bekendgemaakt tegen Hélène J., de moeder van Sharleyne (8), die in juni 2015 onder verdachte omstandigheden overleed. Doodslag met tien jaar cel.
Maar daar is enorm veel aan voorafgegaan. Een samenvatting waarvoor je even moet gaan zitten. ‘Waar is het misgegaan?’ vraagt Jossine Modderman, hoofdredacteur van LINDAnieuws, zich in een column af.
Lees ook
OM acht moeder verantwoordelijk voor dood Sharleyne (8) en eist tien jaar cel
Voor zijn dood was mijn schoonvader directeur van de Raad voor de Kinderbescherming in Amsterdam. Zijn vrouw, mijn schoonmoeder, was als maatschappelijk werker betrokken bij de meest deerniswekkende familiezaken waarbij onmachtige ouders hun kinderen op ondenkbare wijze verwaarloosden en mishandelden.
Ik, nog geen moeder van twee dochters, luisterde gefascineerd – en soms geërgerd – naar hun verhalen uit de praktijk. Hoe de zaken zo veel complexer zijn dan buitenstaanders zien, hoe slecht wij als leken een oordeel kunnen vellen. Hoe beperkt ouders soms zijn, hoe je daar als hulpverlener ook rekening mee moet houden. Dat oplossingen zich niet helder aandienen. En ik weet nog dat ik altijd zei: “Wat kan mij die ouders schelen, het gaat om het kind.” Dat vonden mijn schoonouders natuurlijk ook, maar zo eenvoudig is de werkelijkheid niet.



















