Gebrek aan momentjes

Bij Evert zagen we het duidelijkst wat die onderlinge strijd aanbracht. Er werd voortdurend geklaagd over een gebrek aan een-op-een-momentjes, terwijl Evert van de ene naar de andere koe raasde. Maud pakte de aandacht door nog weer even een feitje uit het koeienboek dat ze had bestudeerd te etaleren. Als een koe schijt kun je horen of het gezond is. Maud: ‘Plopperdeplop moet het zijn.’ Evert knikte bevestigend.

Cora werd het te veel

Evert knikt eigenlijk overal bevestigend op. Knuisten omhoog doen en even laten voelen. ‘Tuurlijk’. Cora die even weg moet omdat het haar allemaal te veel wordt. ‘Geen probleem’. Nans die zich afvraagt de hele dag met een schort voor koken wel echt een fijne dagbesteding is. ‘Dat kan ook samen’. Appeltaart op de bank, vorkjes erbij. ‘Prima’.

Vuistgevecht in de stal?

Volgende week vermoed ik dat het tot een vuistgevecht in de stal zal komen, omdat de dames gewoon heel graag even, heel even maar, door hem gezien willen worden. Dat hij het melkapparaat neerlegt, uit eigen beweging vraagt of hij hún handen even mag aanraken en of ze even kort met hem in het hooi willen liggen, opdat hij hen alles kan vragen wat hem in 24 uur te binnen is geschoten. Maar dat lijkt er nog niet direct in te zitten.

Rob kreeg een stukje advies

Bij Rob thuis ging het er anders aan toe. Daar kregen de dames alles stukjes van Rob te zien. Een stukje monoloog. Een stukje muziek. Een stukje harmonica en emotionele bezieling. En Rob kreeg een stukje advies terug. ‘Luister je eigenlijk wel eens’, vroeg Wendy, nadat hij voor de honderdste keer iemands antwoord na twee uitgesproken woorden invulde om het gesprek daarna over te nemen. De stilte die na de vraag van Wendy viel, ga ik vanavond op repeat zetten om bij in slaap te vallen. Zalig.

Instoppen met Rob

Rob nam dat advies in ieder geval heel serieus. Hij stelde het zelfs op prijs. Dat moet je hem dan toch maar weer nageven. Wendy zal er vooralsnog, zo lijkt het, niet op afgerekend worden. Hij stopte haar althans net zo vaderlijk als de andere dames onder de wol. ‘Ik ga je nu toestoppen, zoenen geven en dan lekker slapen’, zei Rob alsof hij het tegen een meisje van acht had dat na het zien van Sesamstraat dringend ‘slapie-slapie’ moest gaan doen. ‘Oke’, zei Wendy. Het was een mooi lesje: zo voorkom je grensoverschrijdend gedrag. Zeggen wat je wil doen. Wachten op toestemming en dan aan de slag: Smak-smak-smak, licht uit, ’trusten’.

De ‘stukjes’-ziekte

Bij Hans thuis werd duidelijk dat niemand meer gewoon de woorden ‘lachen’ en ‘humor’ uit kan spreken, maar dat ook hier de ‘stukjes’-ziekte was toegeslagen. ‘Een stukje lachen en een stukje humor’, bleken ook hier erg op prijs te worden gesteld. Net als een stukje diepgang naast een stukje appeltaart. Want als iemand zich ook nog afvraagt waar de nationale appeloogst naartoe gaat, dan kunnen we met zekerheid stellen dat de helft in de taarten voor de Boer Zoekt Vrouw-boeren verdwijnt. De punten zijn er niet aan te slepen.

Levensbedreigende kreten

Bijzonder was het moment toen de dames Hans met de paarden tekeer zagen gaan. De setting was idyllisch: de mist, een melkzonnetje en het ene na het andere edele dier dat door het weiland draafde. Maar daar bleef het dan ook wel bij. Hans werd ze de baas met korte, botte, levensbedreigende kreten.

Hans zag Dinie voor een merrie aan

Dinie schoot te hulp, werd even voor een merrie aangezien, werd directief haar plaats gewezen en wist niet of ze op stal zou gaan of steigeren. Na afloop kreeg Hans advies van Margriet. Zo zou hij niet tegen haar moeten praten. Hans leek iets minder goed met dat advies om te kunnen gaan dan Rob. Ze kon haar biezen pakken.

Jouke liet zijn ware aard zien

Bij Jouke ging het er allemaal wat gemoedelijker aan toe. Veel lachen. Veel rijden op de trekker. Veel bukken. Maar Jouke liet af en toe iets van zijn ware ik zien, opdat er geen verrassingen zouden zijn. Aardig natuurlijk, fijn om te weten waar je aan toe bent. Al is ‘ik ben liever alleen’, niet een hele fijne boodschap als je net probeert om er een ‘samen’ uit te slepen.

Zonder inmenging

Ja überhaupt lijkt het steeds duidelijker dat Jouke vooral heel erg graag zijn eigen gang wil kunnen blijven gaan, zonder inmenging van wie dan ook. Zonder extra vrouwenhandjes in de koeienstal. Zijn goedrecht uiteraard, maar nu is het hopen dat hij daar uiteindelijk ook op kiest: iemand die hem de hele dag vooral vrolijk uit de weg zal gaan.

Michiel ging er met de hoofdprijs vandoor

Janine daarentegen leek juist heel goed met al dat extra gezelschap overweg te kunnen. Lekker samen steengrillen, kaartspelletjes spelen en ooien scannen. Kunnen jullie even een hek plaatsen? Kunnen jullie even een net spannen? Christiaan en Sander gingen enthousiast aan de slag en moesten telkens weer toekijken hoe Michiel er met de hoofdprijs vandoor ging: tijd met Janine.

Michiel en Janine

Ze kletsten, voerden elkaar vleesjes, plaagden elkaar, lachten om elkaar en keken verliefd naar elkaar. Michiel en Janine zíén elkaar tenminste en dat is, hoe lullig dat ook moge zijn voor hen die ongezien blijven, uiteindelijk het enige waar het om draait.

Ivo van Woerden is journalist en schrijver. Voor Linda.nl blogt hij over kijkcijferknallers als Boer Zoekt Vrouw, Heel Holland Bakt en Wie is de Mol?

Kijk afl. 6 van Boer Zoekt Vrouw hier terug.

'Boer Zoekt Vrouw': ‘Ik kan heel goed bukken’Lees ook De Boer Zoekt Vrouw dates: ‘Ik vind jou niet een kale tak'Lees ook