De pensioenkloof tussen mannen en vrouwen kan in de tonnen lopen, meldde pensioenfonds APB in november 2021. En een kwart van de vrouwen beseft niet dat minder werken ook minder pensioen betekent, blijkt uit hun onderzoek.
Ook heeft meer dan 40 procent van de vrouwen geen goed beeld van haar financiële situatie als ze zou scheiden, arbeidsongeschikt zou raken of wanneer haar partner overlijdt.
ABP liet een extern bureau representatief onderzoek doen naar de financiële redzaamheid van vrouwen. 611 vrouwen en 354 mannen die in het onderwijs en bij de overheid werken, deden mee.
De conclusies zijn ronduit beroerd: zo kan een vrouw die nu 25 is en op haar zeventigste met pensioen gaat, tot wel 220.000 euro minder pensioen ontvangen dan een man. Dat komt neer op 10.000 euro bruto per jaar.
Bijna 70 procent van de vrouwen in het onderwijs en de overheid werkt volgens ABP parttime, zeker als ze moeder is geworden. Van de mannen gaat maar 16 procent minder werken als er kinderen komen.
Als je kijkt naar pensioenopbouw kan een inkomensverschil van zo’n 25-30 procent oplopen tot een pensioenverschil van 40-50 procent. De oorzaak: vrouwen verdienen gemiddeld minder én werken al sinds relatief jonge leeftijd minder uren. Dan kun je uiteindelijk tot wel 220.000 euro minder pensioen opbouwen dan een man.
Vrouwen wíllen zich volgens ABP wel verdiepen in hun financiële situatie, maar eenderde schuift het voor zich uit en bijna 20 procent weet niet hoe dat werkt. Mannen gaan er vergeleken met vrouwen liever gelijk mee aan de slag. Zij zijn dan vaak ook beter op de hoogte van woonlasten, verzekeringen, het pensioen en belastingen en toeslagen.
‘We’ denken wel na over de financiële gevolgen van rampscenario’s, maar komen nauwelijks in actie. In het onderzoek van ABP gaf 10 procent van de vrouwen aan helemaal niet bezig te zijn met hun financiële toekomst.
Mannen hebben gemiddeld beter zicht op de financiële gevolgen bij het overlijden van een partner dan vrouwen. Vrouwen met een partner maken zich wat financiële gevolgen betreft het meest zorgen over het scenario waarin hun partner overlijdt. Mannen met een partner zijn financieel gezien meer bezorgd over het kwijtraken van het eigen inkomen.
Deze 47 vrouwen moeten schuld van tienduizenden (soms zelfs een ton) euro's ophoesten
Onze lezers rapporteerden afgelopen zomer overigens wat anders toen we naar hun financiële inzicht vroegen. LINDA.nl vroeg lezers hoe het met hun financiële situatie is gesteld. In totaal deden 4500 vrouwen mee aan ons anonieme, niet-representatieve onderzoek. 48 procent wist ‘heel goed’ hoe het met haar persoonlijke financiën zat, 42 procent vulde ‘goed’ in.
Lees hier ons volledige artikel:
Verstand van zaken: helft van vrouwen kent haar geldsituatie 'heel goed'
Dit artikel werd voor het eerst gepubliceerd op 2 november 2022.
‘FINANCIAL FEMINIST’ HANNEKE VAN ONNA: ‘JE HEBT EEN MEGAPROBLEEM ALS JE NIET ZELF JE BOONTJES KUNT DOPPEN’
Scheidende vrouwen zijn financieel vaker het bokje dan hun ex. Ondernemer Hanneke van Onna is zelf ‘financieel vrij’ en pleit voor financiële onafhankelijkheid voor iedere vrouw.
Vrouwen kunnen een jaar na hun scheiding gemiddeld 29 procent minder uitgeven dan mannen in dezelfde situatie, meldde het Centraal Bureau voor de Statistiek in september. Ze moeten ook nog eens vaker het koophuis uit waar ze met hun ex woonden.
We wisten al dat een heel groot deel van de vrouwen in Nederland financieel niet op eigen benen staat. Ze zijn afhankelijk van bijvoorbeeld hun partner, ouders of een uitkering – met financiële kwetsbaarheid als gevolg.
‘Financial feminist’ Hanneke van Onna (48) ervoer puissante rijkdom én diepe armoede. Zeven jaar geleden was ze alleenstaande moeder van drie jonge kinderen en viel in een gat toen een opdrachtgever haar vier maanden niet betaalde. Ze gooide het roer zo drastisch om, dat ze nu ruim 10.000 euro aan passief inkomen per maand verdient, met name door slim beleggen. Ze is ‘financieel vrij’ en geeft financiële workshops, voornamelijk aan vrouwen.
De meeste vrouwen werken in Nederland parttime, met een navenant salaris. Iets minder dan de helft heeft een ‘kleine deeltijdbaan’ (minder dan 28 uur per week). Een kwart van de vrouwen had in 2020 een ‘grote deeltijdbaan’ (28 tot 35 uur per week). Veel minder vrouwen dan mannen werken in voltijd. Het percentage vrouwelijke fulltimers steeg tussen 2015 en 2019 een beetje, maar daalde vorig jaar naar 26 procent.
Van Onna: “Ik heb geen moeite met parttime werken, maar als je financieel afhankelijk bent en je partner of ouders vallen weg, heb je in Nederland een heel groot probleem. Vrouwen beseffen niet dat als het misgaat, er stront aan de knikker is. Je kunt geen kant op in dit land. Tien jaar geleden had je genoeg aan anderhalf inkomen. Kon je huizen van kopen, prima van leven. Nu heb je gewoon twee inkomens nodig.”
Kwetsbaarheid ligt voor íedereen op de loer, arm of rijk. Een risico is volgens Van Onna namelijk dat je went aan een luxe leefstijl op basis van twee salarissen. Als je minder gaat werken om voor de kinderen te zorgen, is dat een omslagpunt. “Je zet jezelf buitenspel. Ik ken meerdere vrouwen om mij heen die na tien jaar zorgen voor de kinderen niet meer in het arbeidsproces komen. De markt is keihard.”
Van Onna wijst erop dat ook vrouwen met een carrière vaak berooid achterblijven na een relatiebreuk. “Ik heb dat zelf ondervonden. Ik ben gescheiden, we waren niet getrouwd. Alle jaren had ik heel hard fulltime gewerkt. Flinke banen, flink salaris. Maar dan heb je recht op niks. Je hebt te veel verdiend en geen recht op een urgentieverklaring voor een woning, je krijgt geen enkele subsidie. Deze groep NUG-vrouwen (niet-uitkerings-gerechtigd, red.) groeit.”
“Ik kwam net niet op straat te staan, maar leefde wel in armoede. Eind 2014 had ik het geld niet meer om de huur van de volgende maand te betalen. Ik belde, belde, belde met instanties. Kreeg nergens gehoor. Als je niet zelf je boontjes kunt doppen, heb je een mega probleem. Vrouwen in een huwelijk of relatie willen dit niet horen, die voelen zich aangevallen en zeggen: ‘Dat moet ik toch zelf weten’.”
