Volgens Besselink is deze zaak zeker niet de enige in zijn soort. “Er zijn veel meer zaken dan degenen waarover je via de media of rechtbank hoort”, zegt hij. Dat komt mede doordat meestal moeilijk aan te tonen is dat zwangerschap de reden is voor het beëindigen van een dienstverband.

Hij vervolgt: “De werknemer zal in eerste instantie feiten moeten aandragen die doen vermoeden dat sprake is van discriminatie. Pas daarna is de werkgever aan de beurt en wordt de bewijslast omgekeerd.”

Ijsberg

In het geval van de zaak in Brabant, was dit dankzij het reflectieformulier niet moeilijk, maar in de meeste gevallen is dat het wel. Daarom leidt maar een klein deel van alle klachten uiteindelijk tot een oordeel van het college. Het aantal verzoeken van vrouwen is volgens het college ‘een tipje van de ijsberg’. Het gros van de zaken komt nooit aan het licht.

Lees ook
Groot gelijk(heid): Finland maakt partnerverlof even lang als zwangerschapsverlof

Besselink besluit: “We zien regelmatig vrouwen die gesprekken met hun werkgever stiekem opnemen, bijvoorbeeld een functioneringsgesprek. Of dat ook de juiste weg is, durf ik niet stellig te zeggen. Maar de rechter neemt dit bewijs wel vaak mee in de beslissing”, zegt Besselink.