Altijd de verkeerde kant op

Dat resulteert in een wel heel bijzonder plakplaatje. Al sinds Misha klein is weet ze namelijk het verschil tussen links en rechts niet. Ze heeft daar al haar hele leven moeite mee. “Dat is geen grapje. Als je mij twee keer ronddraait, moet ik nadenken welke kant links en rechts is. Ook met autorijden, op de fiets of lopend, het maakt niet uit.” Zelfs als de navigatie een aanwijzing geeft, is ze in de stress. “Ik ging eigenlijk ook altijd de verkeerde kant op.”

Na die eerste tattoo had ze het er grappend met haar beste vriendin over dat ze echt eens een keer links en rechts op zichzelf moest laten vereeuwigen. In plaats van ‘nee’ te zeggen, moedigde haar vriendin haar juist aan. “Toen dacht ik: oké, fuck it. Ik was negentien, dus mijn puberale brein dacht: dat is echt een mega goed idee.”

Het allerdomste

Misha maakte meteen een afspraak bij de tattoo-shop. “Besef dat tussen de afspraak maken en het zetten zes weken zat. Ik had dus nog alle tijd om erover na te denken.” Eenmaal aangekomen in de tattoo-shop vond ze het toch spannend om die belangrijke woorden op haar huid te laten vereeuwigen. “Ik heb toen aan iedereen in de shop gevraagd: ‘Staat het wel goed op mijn arm?’. Niet alleen aan de tatoeëerders, zelfs aan de klanten.” Ze moest er 100 procent zeker van zijn dat het goed op haar polsen stond. Eenmaal thuis liet Misha de tattoos meteen aan haar moeder zien. “‘Dit is echt het allerdomste wat je ooit heb kunnen doen in je leven’, zei ze.”

‘Werkt voor geen meter’

Hoewel Misha de woorden links en rechts al veertien jaar op de binnenkant van haar polsen heeft staan, weet ze tot op de dag van vandaag nog steeds niet wat links en rechts is. “Je zou denken dat het vet handig is, maar het werkt dus voor geen meter.” Het komt regelmatig voor dat ze eventjes op haar polsen moet kijken of ze wel de juiste kant op gaat. “In de auto werkt het niet, omdat je je handen aan het stuur hebt en dus niet echt kunt kijken. Plus, je moet best snel handelen als je in de auto zit. Misschien als ik het bovenop mijn hand of pols had gezet, dat het wat handiger was geweest.”

Reacties

Misha krijgt enorm veel reacties op de tattoos. “Meestal zien ze de tattoo aan de ene kant zitten en vragen ze of ik aan de andere kant ook het bijpassende woord heb. Dan laat ik het zien en liggen ze helemaal in een scheur. En vervolgens krijg ik ook heel vaak de ‘grappige’ opmerking: ‘Je weet toch dat het andersom is?'”

Dat de tattoo’s vanuit Misha’s oogpunt ondersteboven gezet zijn, is iets wat heel veel mensen ook niet begrijpen. “De eerste keer dat iemand zei dat de woorden op z’n kop stonden, schoot ze wel in de stress. Maar nu boeit het me meer. Het is meer dat ik denk: leuk dat je dit zegt, maar je bent echt al de 6000e.”

Toch krijgt ze veel positieve reacties. “Mensen die het zien en zeggen: ‘Dat heb ik eigenlijk ook nodig’. Daar zeg ik dan meteen tegen: ‘Het werkt niet’. Als ik er iemand van kan behoeden om ze te laten zetten: doe maar niet.”

Acceptatie

Met vlagen heeft Misha spijt van de tattoos gehad. “Inmiddels heb ik geaccepteerd dat wat ik op mijn lichaam heb laten zetten, toentertijd met een hele bewuste gedachte heb gedaan. En dat dat ook bij mij hoort.”

Heb jij ook een bijzondere, gekke of speciale tattoo waar jij het verhaal van wil delen? Mail dan naar judith.vandenberg@linda.nl.

Danique (21) liet onderarm zwart tatoeëren: 'Was niet blij met wat eronder zit'Lees meer