Op zondag 12 december starten 36 boten en hun roeiers aan de Talisker Whisky Atlantic Challenge, een roeitocht van 4800 kilometer over de Atlantische Oceaan. Iris Noordzij (54), Debby Bijl (49) en Bettina de Wild (57) doen mee en willen een wereldrecord verbreken.
Zondag stapt team Row For Impact op de Canarische Eilanden in de roeiboot om er, anderhalve maand later, weer uit te stappen op de Caribische Eilanden.
“Iedereen verklaart ons voor gek, maar we willen dit echt graag doen”, lacht Bettina. “Ik volg deze race al jaren en wil heel graag zelf ook eens meemaken hoe het is, midden op de oceaan. Het wordt afzien, maar genieten.”
Iris is de enige die deze tocht al eens maakte en regelde ook voor dit jaar een plekje in de race. Bijzonder, want de tocht staat eigenlijk al ‘volgeboekt’ tot 2024. Bettina: “Ze hebben ons er tussen gelaten omdat we een trio zijn, wat niet vaak voorkomt. Meestal zit je met zijn vieren. Daarnaast hebben we al veel roei-ervaring en willen we een serieuze gooi doen naar het wereldrecord.”
Voor een damestrio staat de recordtijd voor een oversteek op 49 dagen, dit drietal gaat voor 48 dagen. Dit cijfer staat centraal in hun hele reis. Ze roeien omdat ze het leuk vinden, maar óók omdat ze 48.000 euro willen ophalen voor de Mentelity Foundation, de stichting van wijlen Bibian Mentel.
Babette: “Toen zij overleed dachten wij meteen: hier gaan wij voor roeien, dit prachtige goede doel moet blijven bestaan, ook zonder haar. Bibian is 48 geworden, de roeitocht is 4800 kilometer en het record dat we willen halen is 48 dagen – het voelde logisch om ons streefbedrag ook zo te bepalen.”
Tijdens de tocht roeit iedereen overdag twee uur op, één uur af. In de nachtelijke uren draaien ze dat om, zodat je wat extra rust krijgt. Hoe dan ook: rustig theeleuten is er niet bij tijdens zo’n roeitocht. De afgelopen maanden traint het drietal daarom intensief, zes dagen per week. Drie keer per week urenlang roeien op het water, de rest bestaat uit kracht- en intervaltrainingen.
Het is een zware tocht waar ook de nodige veiligheidsrisico’s bij komen kijken. Zo bestaat er serieus de kans dat een zwaardvis de bodem van de boot doorspiest (“daarom ligt er nu een kevlar-mat, spul waar ook kogelvrije vesten van worden gemaakt. Komt die vis niet doorheen.”) en is het van levensbelang dat je te allen tijde goed gezekerd zit aan de boot. De golven zijn soms metershoog en als je onverhoopt overboord slaat, ben je direct uit zicht.
Dit bericht op Instagram bekijken
Om de kans op een ongeval zo klein mogelijk te maken krijgen deelnemende roeiers meerdere veiligheidstrainingen. Elke dag is er telefonisch contact met een safety officer op het vasteland en twee zeilboten van de organisatie varen mee. Bettina: “Als iemand echt oververmoeid raakt, begint te hallucineren of om een andere reden van de boot af moet, kun je hulptroepen inschakelen. Maar bij een acuut ongeval zoals brand ben je afhankelijk van je reddingsboot, ‘mayday’ en voorbijvarende vrachtschepen.”
Gelukkig zitten er ook leuke kanten aan deze gigantische roeitocht. Zo kijkt Bettina enorm uit naar de eerste nacht waarop ze de sterrenhemel in volle glorie kan zien. “Je hebt midden op de Atlantische Oceaan geen lichtvervuiling. Sowieso zie je eigenlijk niets als je dan roeit, hooguit een klein stukje dek en je riemen. Maar moet je nagaan hoe fantastisch die sterrenhemel dan is. Je schijnt aan de lopende band vallende sterren te zien.”
De maaltijden bestaan tijdens de tocht uit zakken gevriesdroogd voedsel, dat aangelengd wordt met water. En bakken met Snickers en Bounty’s. Per dag moeten er zo’n 4200 calorieën naar binnen om het vol te houden. Een kerstdiner met de familie zit er niet in, maar voor de feestdagen pakt het drietal wel een beetje uit. Bettina: “Met kerst stoppen we wel wat extra liefde in het eten, ja. We eten ’s avonds ratatouille en chocolademousse als toetje. Zolang de weersomstandigheden het toelaten dan.”
Dit bericht op Instagram bekijken
Deze vrouwen roeien van de Canarische naar de Caribische eilanden
