De nieuwe moeder

Franke werd negen jaar geleden voor het eerst moeder. In aanloop naar de geboorte won ze advies in van ervaren vriendinnen en las ze alle dikke zwangerschapsbijbels en opvoedboeken. ‘Dit moet lukken,’ dacht ze, maar het nieuwe moederschap overrompelde haar totaal.

“Ik was flabbergasted over hoeveel ik níet wist,” vertelt Franke. “Leuk hoor, al die regeltjes, maar je komt er al vrij snel achter dat een baby precies doet wat-ie zelf wil. Je moet je kind echt leren kennen, net als een vriend of geliefde. Dát waren ze me vergeten te vertellen.”

Borstvoeding

Franke is de eerste maanden zo druk bezig met het ‘goed’ doen dat ze zichzelf compleet vergeet. “Ik wilde bijvoorbeeld borstvoeding geven, dat leek mij – en de boeken – het beste. Het ging alleen voor geen meter, ik had ontstekingen en alles deed pijn.” Na drie maanden vol commentaar als ‘je bent te gestrest’, ‘je moet door de pijn heen’ en ‘je legt niet goed aan’ gaat ze naar de huisarts. Die vertelt Franke dat haar huid hier veel te gevoelig voor is en dat het simpelweg niet gaat.

“Ik voelde me zo opgelucht, want ik was er inmiddels heilig van overtuigd dat ik zelf iets verkeerd deed. Ik ging veel te lang door, puur omdat ik het zo goed mogelijk wilde doen voor mijn kind. Maar goed: het ‘beste’ voor een kind – voor zover je dat kunt zeggen – is niet altijd het beste voor de moeder, maar die bestaat ook gewoon nog.”

Meningen

De perfecte moeder? Die bestaat dan weer niet. Dat is soms lastig om te onthouden terwijl je wordt bestookt met allerlei ongevraagde meningen. Franke: “Het begint al bij de zwangerschap, dus een van de eerste tips in mijn boek is om heel snel een olifantenhuid te kweken. Iedereen vindt weer wat anders, je kunt het nooit goed doen. Vaar dus lekker je eigen koers en bedenk met je geliefde wat bij jullie past en handig is.”

Denk daarbij ook na over wat jij zelf nodig hebt als moeder. Dat schiet er volgens Franke nog veel te vaak bij in. “Echt een cultureel ding. Nederland is nog vrij calvinistisch ingesteld, je hoort vaak nog ‘pijn hoort erbij’. In andere Europese landen denkt men al heel anders over pijnbestrijding, in Amerika wordt de moeder veel sneller in de watten gelegd. Dat mag hier ook wel vaker: zet jezelf op plek één, zodat je beter voor anderen kunt zorgen.”

Lees ook
Roos Moggré na haar ruggenprik-column: ‘Tijd voor een modern tegengeluid’

Champagne

Franke raadt aan om alles bespreekbaar te maken, meteen vanaf het begin. Wil iemand een babyshower organiseren waar jij geen trek in hebt? Zeg het. Is je kraamverzorgende vervelend of bemoeit je zus zich overal mee? Kaart het aan. “Dit hele proces is op zichzelf al intensief. Doe het dus op jouw manier en volg je eigen gevoel. En knutsel misschien een kleine mom cave ergens op zolder, waar je je kunt terugtrekken.”

En dan nog een laatste advies om je eerste jaar als moeder mee te bekronen: “De eerste verjaardag van je kleine was bij mij een ding,” verzucht Franke. “Ik maakte er een hele poeha van met de perfecte taart en veel gasten. Later realiseerde ik me dat dit niet alleen een mooie mijlpaal was voor mijn kind, maar ook voor mij. Ik had mijn eerste jaar moederschap overleefd. Mijn tip: vier dus je kind, maar bestel er ook gewoon lekker een fles champagne bij voor jezelf.”

Lees ook
Deze moeders luisterden naar hun moederinstinct: ‘Ik wíst gewoon dat er iets niet klopte’