Geen spleet

Carl, een wat oudere man, mailde mij ooit met de vraag of we één of twee matrassen op het kingsize bed hadden liggen. Binnenkort zou hij met zijn vriend Mateo uit Brazilië komen logeren. Ik zou hier graag willen zeggen dat Mateo ook ouder was, maar sommige clichés zijn gewoon waar. Mateo was een jonge, Zuid-Amerikaanse god. De twee waren overigens hoteldebotel op elkaar, dus dat cliché is dan weer niet waar. Ze hadden elkaar al lange tijd niet gezien, en Carl wilde absoluut het beste voor zijn lief; het moest een perfect love weekend worden. Een spleet was geen optie. In meerdere opzichten, bedenk ik me nu.

Bewuste keuze

Het antwoord op zijn vraag was: twee losse matrassen op twee boxspringbodems. Dat is een bewuste keuze, omdat we dan de bedden uit elkaar kunnen trekken als bijvoorbeeld twee zussen of vriendinnen het huisje samen boeken, of een vader en zoon. Ik heb net als Carl een hekel aan bedden die gaan wandelen gedurende de nacht, waardoor er ineens een gapende kloof ontstaat tussen jou en je geliefde. De bedden in onze B&B zitten daarom met een stevige haak vast aan het hoofdbord en er ligt een topper op die beide matrassen bedekt.

Ik verzekerde mijn gast dat niks zijn romantische plannetjes in de weg stond. Je moet flink tekeergaan, wil je alsnog een spleet veroorzaken. Maar goed, niets is onmogelijk. Al heb ik Mateo en Carl niet horen klagen. We hebben ze het hele weekend zelfs niet uit de B&B zien komen – en het bed stond nog overeind.

Eigen belang

Wij hebben overigens wel het voordeel dat ons vakantiehuisje losstaat van het woonhuis. Dat betekent dat we bijvoorbeeld geen ritmisch gebonk horen van een hoofdbord dat de klappen moet opvangen. Heb je niet die luxe en wil je een B&B beginnen, dan raad ik je echt aan om te investeren in stevige bedden die niet piepen en kraken bij elke stoot. Schroef ze desnoods vast aan de muur en plak vilt onder de pootjes – dat doe je vooral voor jezelf en niet voor je gasten. Ga niet uit van een missionarishouding waarbij na vijf minuten de klus is geklaard, maar van Fifty Shades of Grey-levels van seks.

Waarom? Omdat sommige gasten zich ganz allein wanen en vergeten dat de bewoonde wereld wel héél dichtbij is. Zo hadden wij ooit een stel dat zo luidruchtig van bil ging, dat ze het ontbijt van onze buren verstoorden. Deze epische sessie ging úren door op de zoetgevooisde klanken van Marvin Gaye. Tot mijn buurman er genoeg van had, gedecideerd zijn croissantje opzij schoof en aanklopte bij het huisje om te vragen of het als-je-blieft wat zachter kon.

De test ging niet best

Wij waren op deze bewuste ochtend niet thuis, maar onze buren vertelden het gebeuren met veel smaak na. Ik schaamde me ondanks hun hilariteit natuurlijk kapot. En niet alleen om de wilde ‘sekscapade’ van onze gasten. Wij doen namelijk sindsdien ook ons eigen slaapkamerraam dicht voordat we seks hebben. Die zit namelijk aan dezelfde kant als het huisje; het zijn van die uitzetramen die het geluid naar buiten lijken te weerkaatsen, net als de veluxramen van onze B&B. We hebben het getest en het was niet best. Daar kom je dan drie jaar na de verhuizing achter. Niks zo ontnuchterend als weten dat jouw oergeluiden jarenlang over het grindpad stuiterden, ter vermaak van eenieder die langsliep. Nicht ganz allein, nee.

Lydian Coppus

Lydian Coppus blogt op LINDA.nl over de leuke, mild vreemde en ronduit bizarre gasten die ze ontvangt in haar B&B. Ze is vaak de ideale gastvrouw, soms ook niet. Zoals die keer dat ze in een string in de achtertuin stond, toen huwelijksgasten kwamen inchecken. Het is in ieder geval nóóit saai. Ze schreef een boek over haar belevenissen als B&B-eigenaar: Doe alsjeblieft (niet) alsof je thuis bent.

Foto: Reinier RVDA