Kluizenaar

Anne woont nog bij haar ouders, wanneer ze haar droomhuis tegenkomt. Daarvoor heeft ze al heel wat huizen bekeken die – in tegenstelling tot dit huis – instapklaar zijn. “Er woonde een kluizenaar, dus er was zo’n dertig jaar niks aan gedaan. Dat ik een klushuis zou kiezen had ik niet verwacht, maar alleen bij dit huis was ik echt verliefd.”

“Het huis was afgesloten van gas en elektra en moest worden schoongespoten door de gemeente. De tuin was een jungle. Gelukkig was de constructie in orde, maar verder moest letterlijk alles nog gebeuren.”

Anne met haar ouders. 

Lamme armen

Volle bak klussen dus, en dat is Anne op dat moment nog niet gewend. “Ik deed alles naast mijn werk, dat viel me zwaar. Alleen het leeghalen van de tuin duurde al twee weken: vol met wortels. In de woonkamer lag een dubbele tegelvloer. Die hebben we stuk voor stuk lopen bikken. Hele dagen in het stof, met lamme armen.”

Tijdens het klussen heeft Anne gelukkig weinig financiële tegenslagen. “Wel had ik alles alleen veel te strak achter elkaar gepland, waardoor ik meerdere bedrijven heb moeten vragen of ze toch niet ietsje later konden beginnen. Dan voel je je wel lullig.”

Tuin voor én na.

Zonder de hulp van haar ouders en vrienden had ze het dan ook niet gered. Al zorgde haar vader nog voor lichte paniek. “Samen hebben we de vloerverwarming erin gelegd. Een koof naar boven, voor de leidingen. Toen mijn vader in de waterleiding boorde, was ik alleen maar blij dat ik het zelf niet was. Het gat hebben we dichtgestopt, en er een nieuwe leiding naast geplaatst.”

Woonkamer voor én na. 

Samenwonen

En het klussen is echt niet alleen maar kommer en kwel. Anne wordt verliefd op de klusjesman, met wie ze nu samenwoont. “Ik zocht iemand voor mijn badkamer, en mijn collega raadde hem aan. Bleken we elkaar al te kennen: ik had een poos terug een logo voor hem gemaakt. Ik vond hem toen al leuk, maar hij was bezet. We raakten opnieuw aan de praat, en het werd meer dan alleen maar klussen.”

Overleggen over het interieur, hoeft ze gelukkig nog niet. “Ik was al jarenlang aan het sparen en zat uren op Pinterest. Ik wist dan ook precies wat ik wilde. Maar de zwarte keuken, met een marmeren blad, vond hij wel heftig. Net als de caramelkleurige tegels in het toilet, die heeft hij zelf moeten zetten. Een beetje seventies. Maar nu ziet hij ook dat het één mooi geheel is geworden.”

Badkamer voor én na. 

Funda

Of ze meteen doorgaat naar het volgende klushuis? De woonboerderij van haar ouders lijkt haar wel wat. “Ik was soms echt gesloopt en heb tussendoor veel getwijfeld. Waarom in hemelsnaam een klushuis? Maar dan zei mijn vriend niet zo ‘bobberen’ en deed hij mijn chagrijnige gezicht na. Dan moest ik gelijk weer lachen. Alleen met een klushuis wordt het eindresultaat precies zoals jij dat wil.”

“Het was één van de lelijkste huizen, nu is het ’t mooiste van de straat. Oudere mensen uit mijn kenniskring begrepen meteen wat ik in het huisje zag, maar mijn vrienden hebben mij lang voor gek verklaard. Nu wordt mij gevraagd wanneer het huis op Funda komt. Maar ik blijf er voorlopig nog even van genieten.”

Lees ook
Josette koopt bouwval van familie: ‘Alles was beschimmeld en zat vol wespennesten’