Sinds de lente haar intrede heeft gedaan, zit mijn gemoed in de lift. Winter is alleen leuk als het vriest dat het kraakt of keihard sneeuwt, maar verder een seizoen dat me lichtelijk gestolen kan worden. Ik wil zon, terras, buiten, blote voeten, verwaaid haar en vakantie.
Er moest een bestemming gezocht worden voor de zomervakantie, iets wat altijd begint te jeuken zodra de winter gepasseerd is.
Na enkele avonden zoeken en overleggen kwamen we tot een shortlist van twee mogelijke bestemmingen. Italië was optie 1, vanwege het eten, de mensen, de wijn, het land; vanwege alles eigenlijk. Noorwegen kon ook. Niet het eten trok me aan en zeker niet de wijn, maar wel een oogverblindende schoonheid der natuur.
Uiteindelijk besloten we tot la dolce vita in het land van de laars. We zullen per auto in drie dagen tijd naar onze bestemming rijden. Nou is het grote probleem in de auto niet dat de kinderen zich ontpoppen tot terroristen, integendeel. Ze hebben spelletjes, boekjes, ipad en genoeg te eten en drinken tot hun beschikking. Die hoor je niet, behalve als er geplast moet worden.
Waar ik tegen aan loop, bij lange stukken rijden is verveling. Rijdend over de snelweg krijg ik te weinig prikkels en dus spelen we spelletjes. Het was altijd vrij klassiek: een woordenslang met als onderwerp dieren. Voor de beginnelingen onder jullie: iemand start met een dier en de volgende persoon moet dan een dier bedenken dat met de eindletter van het vorige dier begint.
Voorbeeld? Ik start met zebra ( altijd, want anders komt de zebra nooit aan de beurt, want met de Z, en dat is zielig) en daarna moet het volgende dier beginnen met de A. Een dier mag niet twee keer genoemd worden, dus je moet nog opletten ook. Zo zijn er honderden, zo niet duizenden kilometers in mijn leven verreden. Maar als je dit spel vaak speelt, ben je ook wel een keer uitgekeken op vondsten als axolotl, oeakari en sterneusmol.
Er zijn sindsdien vele varianten gespeeld, succesvol en dramatisch. Nederlandse plaatsnamen zijn goed voor ongeveer een half uur spelplezier, mits met fanatieke kandidaten, en ook groente en fruit geeft je zo’n dertig minuten. De echte kilometervreter: muzikanten. Dit mag solo zijn, maar ook in een band of duo. Dj’s kunnen en ook zangers (M/V/X), zelfs bandoneonisten van een koningsbruiloft. Het record is twee-en-een-half uur aan constant spelplezier. Dan is een hele dag autorijden ineens een stuk beter te behappen.
Mijn absolute favoriet is de rubriek BN-ers. Niet alleen omdat er veel meer in je hoofd blijken te zitten dan je dacht, maar vooral omdat er altijd discussie ontstaat over of de genoemde persoon wel een BN-er ís, dan wel nóg steeds is. Want hoe lang val je onder die categorie? Ook wel handig voor mijzelf om te weten, wanneer ik ooit stop met het maken van televisie. Enkele namen waar we niet uitkwamen: Marieke van Ginneken, Erik Dikeb en Cindy Pielstroom. Doe er uw voordeel mee op weg naar zon deze zomer. Voor je het weet ben je gearriveerd.
