Al meer dan een derde van mijn leven ben ik een kind van gescheiden ouders. Eigenlijk heb ik er überhaupt nooit veel moeite mee gehad, maar wat ongetwijfeld geholpen heeft is dat ik al volwassen was toen ze uit elkaar gingen.
Ook woonde ik al niet meer thuis, dus de impact was een stuk kleiner dan als ik jong en thuiswonend was geweest.
Nu was het vooral verdrietig om bij twee mensen het verdriet te zien dat het ze niet gelukt was het te laten slagen. En toch is er één ding dat me elk jaar weer tegenstaat en dat is het plannen van de feestdagen.
Nu de goedheiligman het ruime sop terug naar Madrid heeft gekozen, is het namelijk tijd voor kerstsferen in Huize Versteegh. Steevast maakt de kerstboom, altijd een echte voor het echte kerstgevoel, op zes december haar opwachting. Een duurzame van Beter Boompje, om de impact zo klein mogelijk te houden en mijn geweten af te kopen. Dan hang ik de lampjes er in, om vervolgens met vrouw en twee dochters te beginnen aan de ballen. Maar terug naar de eerdergenoemde planning.
Daar ik nu twee losse ouders heb om kerst mee te vieren, heb ik daar vanzelfsprekend twee dagen de tijd voor nodig. Tot zover geen probleem, ware het niet dat ik ook een schoonfamilie heb, en nog een grandioos leuke ook, waarmee we ook kerst vieren. Dan kom je dus per saldo meteen een dag tekort.
De dagen voor en na kerst zit de agenda bomvol met opnames, dus die zijn geen optie. Dat maakt dat er gekozen moet worden. Óf ik vier het met mijn moeder óf met mijn vader. Je zou nog kunnen kiezen om het met beiden tegelijk te doen, maar dat lijkt me voor niemand de leukste uitkomst.
En zo kan het dat het feest van samenzijn dit jaar wel met mijn moeder gevierd wordt, maar niet met mijn vader. En dat zal dan volgend jaar ongetwijfeld weer andersom zijn, maar daar koopt nu niemand wat voor.
Een kleine pleister op de wonde is wellicht dat ik slechts vijf dagen na tweede kerstdag jarig ben, inderdaad op oudjaarsdag, dus dat ik hem dan sowieso zie. Maar het is uiteraard niet hetzelfde als aan een lange, mooi gedekte tafel bij gedimd licht lekker te eten en drinken en het jaar nog even door te nemen. Daarom heb ik een plan uitgedacht waarvan ik me niet voor kan stellen dat iemand er ook maar iets op tegen zou hebben.
Laat dit nieuwe kabinet nou eens iets moois doen en een officiële derde kerstdag toevoegen aan de huidige twee. Dit biedt mensen die ook een schoonfamilie en twee aparte ouders hebben om kerst mee te vieren de kans om niemand teleur te hoeven stellen. Voor wie aan twee dagen kerst genoeg heeft, zou dit simpelweg een extra vrije dag opleveren. Een dag waarin je kunt uitbuiken van de dagen daarvoor en onder een dekentje op de bank voor de zeventiende keer Home Alone kunt kijken. Iedereen wint. En voor jullie allemaal alvast een Zalig Kerstfeest gewenst. Ho, ho, ho.
'Bij het instappen zei hij al: 'Ik heb geen zin om de hele reis met jou te gaan zitten vechten''
