Eerlijk gezegd was het me ontgaan dat Chris Stoffer de nieuwe partijleider van de SGP is. Vermoedelijk gold dat voor meer mensen, dus besloot hij vorige week wat bekendheid te vergaren door vrouwen lastig te vallen op weg naar een abortuskliniek.
In het kader van de verkiezingscampagne. Stunt geslaagd, in één klap wist iedereen van zijn bestaan.
Normale politici delen flyers uit, Stoffers ging zich met zijn partij van conservatieve mannenbroeders bemoeien met de intiemste keuze waar vrouwen mee te maken kunnen krijgen.
Zelf zag hij het natuurlijk anders, hij ging de ‘pro-life wakers’, ofwel de ziekelijke bemoeials bij abortusklinieken, ‘een hart onder de riem steken’. Pro-life. Voor het leven. Vorige week was het ook ‘de week van het leven’.
De week van de hypocrisie was een betere benaming geweest, want deze beweging is allerminst voor het leven, ze zijn alleen tegen abortus. De SGP is voor het leven als het nog in de baarmoeder zit, daarna kijken ze niet naar je om.
Ga maar na: de SGP is voor de doodstraf, tegen de opname van meer vluchtelingen (tenzij het vervolgde christenen zijn, want verschil moet er zijn) en tegen een staakt-het-vuren in Gaza.
Er zijn miljoenen en miljoenen baby’s, peuters, kinderen, jongvolwassenen, ouderen en bejaarden overal ter wereld die hulp nodig hebben, naar een barmhartig oog snakken om hun pijn te verzachten, maar daar hoor je de SGP niet over. Ze zetten zich niet voor hen in, bekommeren zich niet om hun gezondheid of veiligheid. Ze gaan niet langs voor een gesprekje.
Het leven is heilig, preken ze vroom, behalve als dat leven op aarde rondloopt. Het enige leven dat zij heilig vinden, is het ongeboren leven, omdat ze daarmee zeggenschap houden over de vrouw. Het is nogal makkelijk en gratuit je zogenaamd te bekommeren om een leven waar je geen enkele verantwoordelijkheid voor zult hebben.
Abortus moet eindelijk uit het wetboek van strafrecht, want je moet er niet aan denken dat de conservatieve wind nog wat verder oplaait en vrouwen straks hun veilige toegang tot de klinieken kwijtraken.
Voor Stoffers en zijn volgelingen is er genoeg leven om zorg voor te dragen. Tijd dat ze zich nuttig maken en die christelijke plicht eens serieus nemen.
Waarom mode en politiek onlosmakelijk met elkaar verbonden zijn
