In onze serie ‘Monumentje’ brengen lezers een ode aan een overleden geliefde, vriend of familielid. Vandaag gedenkt Soebira Ottevanger (29) haar neef Jordan Henkel, die 28 jaar werd.
Geschreven door Soebira Ottevanger, ter nagedachtenis aan haar neef Jordan Henkel (28 februari 1984 – 3 januari 2013).
Lees ook
Mellany’s dappere moeder (46) overleed aan darmkanker
Filmster
“Mijn neef Jordan en ik kwamen uit een grote en hechte Indische familie. Onze opa en oma hadden tien kinderen. Samen met onze neven en nichten groeiden we op in een klein dorp: we waren als broers en zussen voor elkaar. Je kon Jordan uitteken met een enorm charismatisch gezicht, altijd een prachtige lach van oor tot oor. Als mijn oudere nichten met hem uitgingen, dachten mensen altijd dat hij filmster was, puur door zijn uitstraling, dansmoves en mooie koppie. Hij was echt het zonnetje in huis. Niemand heeft hem ooit slecht horen praten over een ander.”
Benauwd
“Jordan deed samen met mijn toenmalige vriend en een aantal vrienden op oudjaarsdag mee aan een zaalvoetbaltoernooi. Mijn moeder belde me op: ze vertelde dat mijn neef vanaf het toernooi met de ambulance was weggebracht. Met trillende handen belde ik mijn vriend. Toen ik de paniek in zijn stem hoorde, kneep mijn keel dicht. Jordan kreeg het tijdens het toernooi benauwd – hij had last van astma en bronchitis – en ging buiten wat frisse lucht halen. Daar viel hij ineens neer. Het toernooi werd afgelast.”
Laatste adem
“Jordan kwam in een coma terecht. Het was voor iedereen een shock omdat hij ondanks zijn astma en bronchitis een kerngezonde jongen was. Na een paar dagen moesten we Jordan laten gaan. In het ziekenhuis hebben familieleden, vrienden en de jongens die aanwezig waren bij het toernooi afscheid genomen. Ik zie nog voor me hoe we met z’n allen in de gang van de intensive care op onze beurt aan het wachten waren om afscheid te nemen. Zijn ouders, broer en vriendin zijn bij Jordan gebleven tot hij zijn laatste adem uitblies.”
Geen autopsie
“Waaraan hij overleden is weten we niet. Vanwege hun geloofsovertuiging hebben mijn oom en tante besloten geen autopsie laten doen. Jordan is wel gereanimeerd, maar waarschijnlijk zaten zijn hersens te lang zonder zuurstof. We noemen het een fataal ongeluk.”
Muziek
“Zijn uitvaart was prachtig. Een waar concert, met een podium vol instrumenten. Jordan was drummer, net als zijn broer. Hij speelde in diverse bands. Op zijn begrafenis werd door familie, vrienden en kennissen muziek gemaakt. Er werd gehuild, gedanst en meegezongen.”
Vuurwerk
“Na de uitvaart brachten we hem naar zijn laatste rustplek. We liepen met de familie voorop. Ik weet nog goed hoe ik achterom keek en zag hoe oneindig de stoet leek. Het was zo’n warm gevoel om te weten voor hoeveel mensen hij bijzonder was. Met z’n allen lieten we witte ballonnen los in de vorm van een hart. Zijn vrienden staken vuurwerk af voor Jordan, daar was hij zijn hele leven al gek van.”
Feestje
“Jordan had een pure ziel. Zijn mooie glimlach mis ik nog elke dag, en velen anderen ook. Soms ben ik in mijn ouderlijk huis en vergeet ik dat hij er niet meer is. Dan zie ik weer voor me hoe hij lachend binnen komt lopen, en word ik al vrolijk door dat idee alleen. Ik weet dat hij, zoals hij vroeger ook altijd deed, daarboven van elke dag een feestje maakt.”
Wil jij ook een monumentje schrijven? De herinnering levend houden aan je overleden geliefde, vriend of familielid? Mail dan jouw ode van rond de 400 woorden en een mooie foto naar rubrieken@lindanieuws.nl o.v.v. Monumentje.
