Vaak zien we elkaar niet, maar wel regelmatig – één keer per jaar met z’n vieren een paar dagen weg, bijvoorbeeld – en wát wij delen is voor mij net zo waardevol als een heleboel andere vriendschappen. Als we elkaar maanden niet hebben gezien, pakken we de draad zo weer op. Wat wij samen hebben is voor altijd. Linda, Lies en Suus kennen me door en door. Ik vergeet verjaardagen, bel niet iedere week, als ik met iemand in gesprek ben, ga ik niet ondertussen ook nog even een appje sturen of een mailtje beantwoorden. Ik kán het wel, multitasken, maar niet op communicatieniveau. En ik vind het ook onzin om altijd de telefoon op te nemen, of overal bereikbaar te zijn. Eigenlijk ben ik helemaal niet zo attent. Weet je wat ik merk? Dat ik veel meer behoefte heb aan stilte. Vroeger was ik daar bang voor, maar ik heb ontdekt dat stilte voor iemand zoals ik – met een heel druk hoofd – juist enorm rustgevend kan zijn.”