In de rubriek ‘Monumentje’ interviewen we elke week iemand die een ode wil brengen aan een overleden geliefde, vriend of familielid. Deze week herdenkt Ashley Roodhart (30) haar vader Willem, die overleed aan alvleesklierkanker.
“Mijn vader kon af en toe een hele grote mond hebben. Hij was een ras-Amsterdammer, maar met een heel klein hartje”, beschrijft Ashley liefdevol.
De fitte, energieke en nooit zeurende Willem krijgt medio 2019 ontzettende pijn in zijn buik en maag. Hij is dan al langere tijd niet helemaal lekker, maar zich zorgen maken zit niet in zijn aard. Totdat hij opeens bloed overgeeft. “We zijn door de huisarts doorverwezen en uiteindelijk kwamen we in het AMC terecht”, vertelt Ashley. In het ziekenhuis blijkt dat Willem een kankergezwel heeft aan zijn alvleesklier.
Eind 2019 start de behandeling en krijgt Ashley’s vader een aantal kuren. “Hij kreeg complicaties, zenuwpijn en zijn haar werd dun, dat vond hij echt verschrikkelijk.” Desondanks kan hij de behandeling goed opvangen. “Hij kon best nog een goede kwaliteit van leven behouden. De levensverwachting na de diagnose in 2019 was hooguit een half jaar. Hij heeft er al met al nog drie jaar uit kunnen halen.” Ze begrijpt dat dit meer uitzondering dan regel is, maar wil wel meegeven dat meer tijd wel een mogelijkheid is. “We ervaarden pure angst na de diagnose, we hadden nooit gedacht nog ‘zoveel’ tijd samen te hebben.”
Eigenlijk is bestraling geen optie door de ingewikkelde plek van het gezwel, maar met een een experimenteel apparaat uit de Verenigde Staten is het toch mogelijk. “Hij kwam ervoor in aanmerking en werd ook nog eens ingeloot. Dat hielp, en daardoor hebben we echt meer tijd samen gekregen.”
Ashley is onder de indruk van hoe haar vader alles ondergaat. “Al die tijd bleef hij positief, zonder te zeuren. Hij heeft het echt heel goed gedaan.” Willem blijft tijdens zijn ziekte gewoon werken en ook zijn voetbaltrainerschap in de weekenden geeft hij niet op. “Hij wilde bezig blijven en trainde nog lange tijd met de jonge jongens mee.”
Alsof het zo moet zijn blijkt Ashley in februari 2020 zwanger. “Het was helemaal niet gepland. Maar achteraf is het zo bijzonder dat hij daardoor wel nog opa is geworden.” Ashley’s ouders zijn allebei op 26 april jarig, dus het jonge koppel besluit op die dag het goede nieuws te brengen. “Ze kregen als cadeautje de positieve zwangerschapstest.” Willem is door het dolle heen en ook als zijn kleindochter eenmaal geboren is, kan hij zijn geluk niet op. “Ze mocht alles van opa. Samen gingen ze op pad, naar Artis bijvoorbeeld.”
Inmiddels is Ashley’s dochter 2,5 jaar oud. Ze vraagt nog steeds of opa meegaat. “Dat breekt mijn hart. Maar tegelijkertijd weet ik wel dat ze aan hem denkt en hoe sterk hun band was. Gelukkig heeft ze door haar leeftijd niet veel verdriet, maar ze mist hem wel. Ik vind het heel mooi om te zien hoeveel liefde ze van hem heeft gekregen en hoe dat nu nog z’n uitwerking heeft.”
Tekst gaat verder onder de foto.
De behandelingen vertragen de ziekte, maar beter worden kan niet meer. In 2022, als Willem drie jaar gestreden heeft, overlijdt hij aan de gevolgen van alvleesklierkanker. “Mijn vader had zoiets van: kiezen jullie maar wat fijn voor jullie is wat er met mijn lichaam gebeurd. We kozen uiteindelijk voor begraven en hij ligt op een hele fijne plek, waar ik ook naartoe kan om even rustig bij hem te zijn”, vertelt Ashley.
“Ik mis hem elke dag”, zegt ze verdrietig. “Hij was echt de liefde zelve. Hij had alles voor ons over. We waren als gezin heel hecht. Ik kon met elke vraag bij hem terecht. Hij zij altijd: als er wat is dan bel je je vader he mop. Dan kom ik je halen.”
Ter nagedachtenis aan Willem Roodhart 26-04-1967 – 19-11-2022.
Wil jij ook het verhaal vertellen van jou en je overleden dierbare? Mail je naam, leeftijd, telefoonnummer en in een paar zinnen je verhaal naar lezer@linda.nl o.v.v. Monumentje.
Margreets ouders overleden allebei aan de gevolgen van kanker: 'Ineens was ik wees'
