Van kinderen die tijdens een Zoom-vergadering naakt het beeld in wandelen tot de klaagzang over je baas naar, jawel, je baas sturen. Gênant, maar overkomelijk.
In de rubriek Lekker Gênant delen onze lezers hun ongemakkelijkste momenten. Want hoe naar die momenten ook zijn, ze zorgen wél voor goede verhalen.
Deze keer doet Tamara* (31) haar verhaal.
Waar: De parkeerplaats
Wanneer: Op de eerste date
Getuigen: Haar vlam en twee Duitse toeristen
Situatie: Tamara drinkt net iets te veel rode wijn in het zonnetje, waarna ze bij haar motormuis achterop springt. Althans … ze doet een poging.
“Wat had ik er zin in, in de eerste date met die leuke match van Tinder. In ons gesprek had hij het al over zijn gloednieuwe motor en ik – een sucker voor brullende tweewielers – had brutaal voorgesteld een ritje te maken. Het werd een hapje en een drankje bij zonsondergang bij een strandtent, met een man die niet alleen leek op zijn foto, maar in het echt nóg knapper bleek te zijn. Helemaal op die motor was hij woest aantrekkelijk.”
“De date was onwijs gezellig. Hij dronk één wijntje, ik nam er drie. Het was zo gezellig, dat ik even was vergeten hoe slecht ik eigenlijk tegen rode wijn kan. Helemáál in een brandend zonnetje. Na een heerlijke avond liepen we samen terug naar zijn motor. Hij broodnuchter en ik een tikkie (vooruit: enorm) tipsy en overmoedig.
Ietwat onhandig stapte ik al op het zijtrappetje van de motor. Mijn date was niet heel groot, zeker niet in vergelijking met zijn motor, die ook nog eens heel zwaar was. ‘Wacht even, de motor raakt uit balans’, zei hij. Dat voelde ik, maar in plaats van naar hem te luisteren en af te stappen was ik eigenwijs. Ik dacht: als ik gewoon mijn andere been – hup – over die motor zwaai, komen we vást weer in balans. Zo werkte dat dus niet. Hij verloor de controle over de motor, die tussen zijn benen omviel. Hij kon ‘m nog een soort van tegenhouden, tot ik in paniek raakte. Ik zag zijn trots al op het harde asfalt storten en dacht dat het wel een goed idee was mijn hele been ervoor te gooien.”
“Eindstand? Nu lagen we allebei op het asfalt, met de motor op ons. Twee Duitse toeristen zagen het gestuntel en kwamen toegesneld om ons onder die motor vandaan te halen. Ze raapten me overeind, maar ik kon wel door de grond zakken. Ik voelde me zo’n kneus dat ik niet naar hem had geluisterd. Godzijdank was zijn motor ongedeerd, maar mijn ‘reddende’ been kleurde zo donkerblauw dat-ie bijna matchte met mijn zwarte jurkje. Mijn date zei nog – heel lief – dat ik er niets aan kon doen, hoewel we allebei wisten dat dat niet waar was. Wonder boven wonder volgden er nog meer dates, maar nooit meer op de motor.”
*De naam Tamara is gefingeerd en bekend bij de redactie.
Charlotte is iets te scheutig met de 'diarreeremmers': 'Het spóót eruit'
