Je leven omgooien om kunstenaar te worden. Philip van Duijn (29) durft het aan. Hij meldt zich aan voor Project Rembrandt en weet de finale te bereiken.
“Het heeft heel veel deuren geopend die ik eerder nog niet durfde te openen”, vertelt hij aan LINDA.
Philip werkt in het dagelijks leven als developer. Na het overlijden van zijn vader gooit hij zijn leven om. Hij gaat wonen in een woongroep en besluit te stoppen met zijn baan om het schilderen op te pakken. “Ik heb altijd al getekend. Sinds ik een potlood kon vasthouden”, vertelt Philip. “Wat ik nu veel met schilderen doe, deed ik vroeger al. Als er iets gebeurde, dan maakte ik daar een tekening van.”
Met schilderen begint hij pas later en dat blijkt een succes. Dat gaat zover dat hij nadenkt over een deelname aan Project Rembrandt. Een programma waarin amateurschilders strijden om de titel ‘Beste amateurschilder van Nederland’. “Samen met vrienden kijk ik altijd naar het programma. We fantaseerden over hoe grappig het zou zijn als ik opeens op dat scherm zou staan.” Het format van het programma spreekt Philip enorm aan. “Het feit dat je op een random plek wordt gezet en je maar drie uur hebt om een schilderij te maken, dat sprak me heel erg aan.”
Naaktportret schilderen laat emoties hoog oplopen in 'Project Rembrandt': 'Heb het bloedheet'
Daarom meldt hij zich dit jaar aan voor het nieuwe seizoen. “Je stuurt eerst werken in. Daarna had ik een aantal telefoongesprekken en toen moest ik langskomen. Dan hoor je of je erin zit”, legt hij uit. “Dat was best spannend, het sudderde constant in mijn achterhoofd. Dit zou weleens realiteit kunnen worden.” En dat wordt het. “Ik had mijn zenuwen een beetje uitgesteld. Het kwam als een bak over me heen.”
Philip heeft een duidelijk doel met zijn deelname. Zijn stip aan de horizon is de finale aflevering, waarin de finalisten 24 uur in het Rijksmuseum doorbrengen om een werk van Rembrandt te reproduceren. “In dat museum zijn terwijl het dicht is en daar niemand is, dat leek me zo’n gave ervaring.” Toch leeft hij van aflevering tot aflevering. “Elke keer wanneer ik doorging dacht ik wel: ‘Ik ben weer een stapje dichterbij’, maar ik was heel gefocust op de opdrachten.”
Het schijnt te werken, want Philip mag zichzelf een van de finalisten noemen. “Toen ik eenmaal door was naar de finale dacht ik: shit, nu wil ik hem winnen ook. Als ik straks met vrienden en familie aan het kijken ben, verheugt iedereen zich op een soort hoera-moment. Het zou de kers op de taart zijn.”
Tijdens zijn deelname maakt hij veel schilderijen, maar of er ook een werk is waar hij het meest trots op is? “Dat vind ik moeilijk om te zeggen. Je krijgt drie uur voor zo’n werk, en vervolgens zie je het heel even bij de beoordeling. Daarna niet meer. In mijn hoofd maak ik er iets van en pas als ik het terug zie op tv weet ik het weer. Vaak is dat anders dan ik me had herinnerd.”
Hij deelt een bijzonder moment. “In de een-na-laatste aflevering moesten we een dierbare schilderen. Ze hadden daarvoor mijn moeder uitgenodigd. Ik moest ineens drie uur lang mijn moeder in de ogen aankijken, want die moeten er ook op”, lacht hij. “Het was een hele bijzondere uitwisseling tussen mij en mijn moeder. In zo’n emotioneel geladen setting staan en toch het moment kunnen vangen, en daar eer aan doen, daar ben ik wel heel trots op.”
Zijn deelname aan Project Rembrandt bestond voor een groot deel uit het meemaken van de ervaring, maar dat beeld is veranderd. “Wat schilderen voor me betekent en waarom ik het doe is door mijn deelname veel duidelijker geworden. Het schilderen doe ik nu nog naast andere dingen, maar mijn hoop is om hier meer tijd in te stoppen. Het heeft heel veel deuren geopend die ik eerder nog niet durfde te openen.”
Schilderen is voor Philip een manier om stil te staan bij gebeurtenissen. “Het is een manier om momenten te vieren en daar aandacht aan te schenken. Om waardering te uiten, en daarin te delen met mensen. Schilderijen kunnen voor mensen echt waarde toevoegen aan momenten die ze beleefd hebben.”
Steyn (27) is fulltime kunstenaar, zónder kunstopleiding: 'Het onzekere dient voor mij als brandstof'
“Mensen bereiken was in de eerste instantie niet mijn drijfveer, maar achteraf vind ik dit heel bijzonder. Door mijn deelname word ik aan de wereld tentoongesteld, en ik voel een bepaalde nieuwsgierigheid om dat uit te pluizen. Als ik bij mezelf te rade ga wat me ertoe beweegt om dit te doen, is het echt om het leven te vieren. Ik ervaar veel gevoelens bij dingen die ik om me heen zie, dat wil ik vangen. Dat heb ik altijd al gehad.”
Ook het overlijden van zijn vader speelt in rol in hoe hij naar het leven kijkt. “Zo’n groot verlies doet je realiseren dat heel veel niet essentiële dingen, ook niet essentieel zijn. Het legt heel erg de nadruk op wat belangrijk is en wat het leven kleur en betekenis geeft.”
Dat maakt dat Philip vooral in het nu leeft. “Ik ben best geneigd om me bezig te houden met dat wat voor mijn neus staat. Dat past ook wel bij iemand die schildert”, vertelt hij. “Dromen over de toekomst heb ik niet concreet. Ik heb wel gemerkt dat het schilderen daar vorm aan geeft. Als je iemand vangt in een portret, dan vier je diegene voor hoe die is. Dat mogen en kunnen doen, daar mensen mee bereiken. Dat lijkt me heel mooi. Ik ben heel erg in het nu gaan leven, daar heeft het verlies van mijn vader wel echt aan bijgedragen. Waardeer de dingen op het moment dat ze er zijn, want voor je het weet is het voorbij.”
Op 19 mei kun je Philip bewonderen tijdens de finale van Project Rembrandt. Daarnaast kun je op 1 en 2 juni een expositie, georganiseerd door de finalisten waarin werken uit het programma worden tentoongesteld, in het Centraal Museum (gratis) bewonderen.
Dit bericht op Instagram bekijken
Jessica schildert levensechte naaktportretten: 'Iedere vrouw mag trots zijn op lichaam'
