In Ik moet toch ook mijn klootzakje kwijt staan twaalf verhalen waarin allerlei soorten ouder-kind-relaties aan bod komen. “Ik heb het boek geschreven vanuit het perspectief van de ouders én die van hun kinderen. Daardoor loop je helemaal mee met een gezin.” In de drie theoretische hoofdstukken geeft Meta een wetenschappelijk inkijkje in het puberbrein en geeft ze ouders handvatten om met hun puberende kind om te gaan. “Ik vind beschikbaarheid van de ouder(s) heel erg belangrijk. Kinderen zijn kwetsbaar, maar tegelijkertijd willen ze losgelaten worden. Dat kan alleen als het fundament goed is.”

Een ander belangrijk thema wat de therapeut aankaart is hechting. “De puberteit is wat mij betreft de tweede hechtingsfase tussen ouder en kind. Als die band goed en stevig is dan heeft de puber de ruimte en veiligheid om echt puber te zijn.”

Kind vol in de puberteit, en jij in de overgang: LINDA. zoekt huis vol hormonenLees ook

Gedrag

In haar praktijk ziet Meta vaak ouders die geconfronteerd worden met hun eigen gedragspatroon in het contact met hun kind. “Ieder kind is uniek en ieder kind heeft een unieke benadering nodig”, aldus de therapeut. “De puberteit en het loslaten zie ik als een tango waarin ouders kaders creëren, ruimte moeten geven voor eigen verantwoordelijkheid en vertrouwen hebben en houden.”

De titel van het boek is een uitspraak van een jongen die bij Meta in de praktijk uitlegde hoe hij af en toe zijn ‘klootzakje’ kwijt moest. “We vliegen allemaal wel eens uit de bocht, omdat we niet weten hoe we ergens mee om moeten gaan. Dan reageren we bijvoorbeeld te kritisch of te emotioneel. Het ‘klootzakje’ is een soort samenvatting van dat gedrag.”

Ouders die zich zorgen maken over de relatie met hun puber wil Meta een hart onder de riem steken. “Elke band kan weer beter worden. Het boek gaat dan ook niet over oordelen, maar over herkenbaarheid. Ik hoop dat het een geruststelling is.” Opvoeden is nou eenmaal ingewikkeld, concludeert de therapeut, maar ze raadt aan er met andere ouders over te blijven praten. “Dan zie je vanzelf dat niemand perfect is en we allemaal maar wat aanmodderen.”

Ouders

Zelf heeft Meta inmiddels een volwassen zoon, al weet ze nog goed hoe het er tijdens zijn puberteit aan toe ging. Ze beschrijft dan ook persoonlijke ervaringen in het boek om te benadrukken dat iedereen worstelt met het ouderschap en dat je zelfs als puberexpert niet altijd de wijsheid in pacht hebt. “Op zijn 7e werd ik alleenstaande moeder. Ik moest de balans vinden tussen beschikbaar zijn voor hem, mijn carrière opbouwen en voor mezelf zorgen. Ik wilde naast het moederen ook uitgaan in Amsterdam en afspreken met vriendinnen. Dat allemaal combineren zorgde soms voor conflict in mezelf en met hem.”

De therapeut schrijft daarnaast ook over overdraagbare angst naar aanleiding van haar eigen ervaring. “Mijn moeder was erg bang voor onweer en daardoor werd ik er ook panisch voor. Het duurde heel lang tot ik ervan af was dus ik heb er alles aangedaan dat niet door te geven aan mijn kind.” Meta onderstreept dat veel gedragspatronen van ouders onbewust en automatisch doorgegeven worden aan de kinderen.

Ze hoopt daarom dat ouders hand in eigen boezem willen steken en zichzelf beter willen leren kennen. “Als je bewust bent van je eigen gedrag kun je ook beter door de ogen van je kind kijken. Dat begint natuurlijk door te weten waar je triggers zitten. Die draag je hoe dan ook met je mee, maar door ze te herkennen hoef je ze niet door te geven aan je kind. Iedereen heeft een ‘klootzakje’ in zich. Dat is niet erg, maar hoe beter je ‘m kent, hoe beter je ‘m kan managen.”

Ik moet toch ook mijn klootzakje kwijt is op 19 april verschenen bij Uitgeverij Lucht.

'Wanneer krijg ik borsten?' en 'Wat is een soa?': Annette (52) beantwoordt vragen van pubers op TikTokLees ook