De dag die je wist dat zou komen is hier. Na vijf maanden diepgravend onderzoek pakt ‘De Volkskrant’ behoorlijk uit met een explosief artikel over een net zo explosieve Matthijs van Nieuwkerk tijdens z’n jaren als presentator van ‘De Wereld Draait Door’.
En die talloze aantijgingen liegen er niet om. Structureel grensoverschrijdend gedrag door Matthijs, dankzij talloze woede-uitbarstingen. Vijftig medewerkers klagen over schreeuwen, vernedering en intimidatie. Een constant gevoel van onveiligheid op de werkvloer, met in sommige gevallen psychische problemen of angststoornissen tot gevolg.
Ik vond ’t schrikken toen het volledige artikel eindelijk online verscheen. Maar dan vooral door de omvang van de gebeurtenissen en het enorme aantal gevallen. Dat het in de tv-wereld niet ongebruikelijk is om medewerkers als stuk vuil te behandelen was dan weer géén nieuws voor mij.
Want tja, het lijstje Hilversumse heethoofden dat Bert van der Veer gisteren oplepelde in Op1 kende ik óók al. Rob Out, Rudi Carrell en Joop van den Ende. Over de bekende ‘waar gehakt wordt vallen spaanders-methode’ kunnen talloze stagiaires meepraten ben ik bang. Binnen en buiten de tv-wereld overigens.
Het gaat me dan ook wat ver om Matthijs van Nieuwkerk nu als de kop-van-jut in te zetten met wat er allemaal mis gaat in de media. Er had vooral véél eerder ingegrepen moeten worden door de programmaleiding van de NPO. Die hebben namelijk jarenlang een andere kant opgekeken. Omdat de kassa vijftien seizoenen lang flink bleef rinkelen uiteraard.
De treurige situatie rondom De Wereld Draait Door staat niet op zichzelf. Hilversum barst uit z’n voegen van de eikelige ego’s. Die het nu óók behoorlijk heet onder de voeten begint te worden, denk ik. En zich dus eens flink achter hun oren moeten krabben. Dat ze eens goed in de spiegel kijken en zich hardop afvragen welke lijken er bij hén zomaar uit de kast kunnen vallen.
Laat dit vooral een les zijn voor ons allemaal, tv-mensen of niet. De wereld mag dan nog steeds elke seconde van de dag doordraaien, een echt gezelligere plek begint het er niet op te worden. Een giftig werkklimaat accepteren we tegenwoordig niet meer, maar er is echt nog meer dan genoeg werk aan de winkel.
'Het Sinterklaasjournaal uitroepen tot nationale ramp, dat kan echt alleen in Nederland'
