“Dertig jaar geleden had ze al eens baarmoederhalskanker gehad. Dankzij radiotherapie was dat toen verholpen. Toen ze begin 2019 naar de dokter ging met pijnklachten in die regio zeiden de artsen tot drie keer toe dat het om een ontsteking ging. Met onze vraag om extra onderzoek werd niets gedaan, maar de antibioticakuren werkten ook niet. De klachten bleven aanhouden.”

Palliatief behandelen

“Toen ze er op een dag zó slecht uitzag dat het leek alsof ik de dood in de ogen keek, ben ik met haar naar het ziekenhuis gereden. Daar liet ik, inmiddels iets minder vriendelijk, weten dat ik haar niet meer mee naar huis zou nemen tot er een oplossing was. Diezelfde middag kregen we te horen dat de kanker overal zat en dat ze haar alleen nog palliatief konden behandelen.”

“Ze heeft nog chemotherapie geprobeerd en de eerste periode ging het eigenlijk heel goed met haar. Toen het effect afnam adviseerde haar arts om vooral te gaan genieten, dus dat hebben we gedaan: mijn moeder is nog getrouwd met haar liefde en we zijn daarna met het gezin op vakantie geweest.”

Lies (25) deelt laatste appje van haar 'vriendin': 'Ik moest hier van huilen, het voelde zó naar'Lees ook

Laatste dagen

“Uiteindelijk stopten haar nieren ermee en was duidelijk dat mijn moeder haar laatste dagen in zou gaan. Die hebben we heel intens beleefd met elkaar. Toevallig kwamen toen ook de foto’s van haar bruiloft binnen, die ik met tranen in mijn ogen heb zitten bekijken. Er zit er eentje bij waarin ze zó liefdevol naar me kijkt… Ik voelde me rijk.”

“Ik besloot dat naar haar te sturen, en zei dat ik me niet voor kon stellen hoe ik het straks moest overleven zonder haar. Ze antwoordde: ‘Het gaat je lukken, al duurt het misschien even. Je bent een sterke vrouw en ik hou van je.’ Dat was ons laatste appcontact. Ik heb er een print van laten maken, die hangt inmiddels in mijn woonkamer.”

Opleving

“In de dagen erna ben ik constant bij haar geweest. Ze sliep veel en was nog maar weinig bij bewustzijn. Vlak voor ze overleed kreeg ze een opleving. We waren allemaal in de kamer toen ze al onze namen nog één keer opnoemde, en zei dat ze van ons hield. Heel bijzonder.”

“We zijn nu vijf jaar verder en ik worstel nog steeds met het een plekje geven. Er mist een stuk van mijn hart, zo voelt het. Gelukkig leeft ze een beetje door in mijn zaak: ik heb een Surinaamse eetwinkel, die draait op háár recepten. Op dagen als Moederdag of haar verjaardag sta ik extra bewust in de keuken: ‘Deze is voor jou, mam’.”

Oproep

Heb jij ook een bericht waar een bijzonder verhaal achter schuilt? Mail dan naar ellen.hensbergen@linda.nl met een screenshot van dat laatste appje, een korte samenvatting van de situatie, je naam en leeftijd. Misschien nemen we dan contact met je op voor deze rubriek.

Miranda (53) verloor haar zus en beste vriendin: 'Die allerlaatste dag was heel bijzonder'Lees ook