Kaartjes met ‘geniet van je kraamtijd’ zorgen bij Lian Heinhuis voor veel verwarring. De kersverse moeder zou volgens familie en vrienden moeten genieten van de ‘roze wolk’ na haar zwangerschap. Toch voelt ze zich tijdens de kraamtijd vaak eenzaam. Achteraf had praten over deze tegenstrijdige gevoelens met andere moeders haar geholpen.
“Ik had altijd een rooskleurig beeld van de kraamtijd, maar raakte eigenlijk in een isolement”, vertelt Lian aan LINDA.
Lian is trotse moeder van dochter Liz en zoontje Freddy. Ze voelt zich tijdens haar beide zwangerschappen lichamelijk “prima”, ondanks haar zwangerschapsdiabetes en andere ongemakken. Wel vindt ze het zwanger zijn op sommige momenten spannend. “Ik vond de moeheid, misselijkheid en afkeer van eten bepaald niet makkelijk.”
Vanwege alle medische controles kijkt Lian extra uit naar het moment ná haar eerste zwangerschap. “Het leek mij heerlijk om niet meer te moeten zeulen met die zware buik en om mijn kindje vast te kunnen houden. De kraamtijd is een moment waar je tijdens je zwangerschap zo lang naar uitkijkt.”
Zoon Freddy, nu bijna vier jaar, wordt geboren. De kraamtijd die volgt, voelt voor Lian niet als de ‘roze wolk’ die ze eerder voor ogen had. “Ik voelde mij al snel heel erg alleen en eenzaam.”
Wat is eenzaamheid eigenlijk? 'Het liefst raak je het zo snel mogelijk kwijt'
Lian worstelt tijdens de kraamtijd met de tegenstrijdige gevoelens die volgen. Dit is het moment in mijn leven dat ik het minst alleen ben, want er ligt de hele dag een baby bij me, denkt ze nog. “En toch voelde ik mij alleen. Hoe kon dat toch?”
Uit schaamte vindt Lian het lastig toe te geven dat ze zich op veel momenten tijdens de kraamperiode van haar eerste zoon alleen en onbegrepen voelt. Ze vindt steun bij haar partner. “Hij was en is er altijd voor mij.”
Wanneer Lian weer gaat werken, gaat het beter met haar. Hoewel ze door haar eerdere zwangerschap wat angstiger tegenover een tweede zwangerschap staat, raakt ze enige tijd na de geboorte van Freddy, zwanger van dochter Liz. “Ik wilde ondanks de eerdere ervaring wel heel graag een tweede kindje. Misschien had ik er ook wel helemaal niet weer last van.”
De periode die volgt voelt voor Lian heel dubbel. “Ik was ontzettend blij dat ik weer zwanger was, maar zag ook op tegen de kraamtijd die zou komen. Wat als ik weer last zou hebben van dat zware gevoel? De kraamtijd staat zo in contrast met het normale dagelijkse leven wat ik heb.”
Helaas ervaart Lian na de bevalling van Liz dezelfde tegenstrijdige gevoelens als tijdens de kraamtijd van Freddy. Ze mist opnieuw handvatten om met de soortgelijke worsteling om te gaan. “Ik voelde mij verloren en angstig”, zegt ze. “De dagen vond ik opnieuw heel erg lang duren en ik voelde me heel erg alleen. Tegelijkertijd had ik geen zin om kraambezoek te ontvangen, geen zin om mee te doen met alles rondom de kraamtijd.”
Maria (28): 'Ik voel eenzaamheid, maar wil niet per se een partner'
“Ik vond het zo enorm verwarrend, tuurlijk wilde ik mijn kind aan mensen laten zien. En toch voelde ik die ruimte niet.” Het zijn de vragen tijdens het kraambezoek en de vele kaartjes die de druk voor Lian verhogen.
“Het is zo bijzonder dat mensen aan je denken in die tijd, maar ergens ook lastig. Het lijkt nog steeds alsof de meeste mensen ervan uitgaan dat de kraamtijd iets is waar je van moet genieten, terwijl het in mijn gedachten op dat moment vooral een periode was die ik door moest zien te komen.”
Lian blijft het lastig vinden de gevoelens bij vrienden en familie onder woorden te brengen. “Daarnaast voelde ik mij zo ontzettend schuldig naar mijn kind toe, want natuurlijk was ik enorm dankbaar dat ze in mijn leven was gekomen.” Ze vindt veel steun bij haar partner.
Het is achteraf, nu bijna een jaar later, een stukje erkenning wat Lian mist als kersverse moeder. Wel denkt ze de oplossing te hebben gevonden om toekomstige eenzaamheid tijdens de kraamtijd tegen te gaan.
“Zwangerschapscursussen richten zich eigenlijk alleen maar op de periode voor, tijdens en kort na de bevalling”, zo vertelt ze. “Het gaat niet over moeder worden en alles wat daarna komt, terwijl daar wel veel behoefte aan is. Ik had daar zelf heel veel aan gehad.”
Zo zit de erkenning van het moederschap volgens Lian in de kleine, korte en simpele momenten. Zo vertelt ze over een moment dat haar bij is gebleven. “Ik liep met mijn dochter in de draagzak even om voor een kopje koffie. Daar raakte ik in gesprek met een andere moeder, over het moeder zijn. Niks zwaars, gewoon een simpel gesprek. Na dat gesprek voelde ik mij ineens wat lichter, het was fijn om even met een andere moeder te praten.”
Lisa (34) en haar man hebben geen vrienden: 'Ik voel me eenzaam op het schoolplein'
Lian voelt diezelfde opluchting opnieuw wanneer ze niet veel later een Netflix-serie kijkt over moedergroepen. Om andere vrouwen te helpen wil ze deze moedergroepen nu ook opzetten in de stad waar ze woont, Amsterdam. “Het idee is dat er structureel en op vaste plekken moeders bij elkaar komen”, legt ze uit.
“Tijdens deze bijeenkomsten is er echt aandacht voor de moeder. Dat stuk staat echt centraal. Zo kun je tijdens de bijeenkomsten even met elkaar kletsen of dagelijkse dingen bespreken, dingen waar je bijvoorbeeld tegenaan loopt tijdens het moederschap. Er zijn dan moeders die je bijvoorbeeld gerust kunnen stellen en die kunnen zeggen: ‘Het komt wel goed.’ Het gaat om dat stukje erkenning en tegelijkertijd kun je verbinding maken met gelijkgestemden in dezelfde situatie.”
Lian gebruikt haar persoonlijke ervaring om toekomstige moeders een handje te helpen. “Nu ben ik ook nog in de positie om iets te kunnen veranderen.” Ze is namelijk gemeenteraadslid in Amsterdam. Om de moedergroepen in de hoofdstad te realiseren om zo eenzaamheid onder moeders te bestrijden, diende zij rond Internationale Vrouwendag een initiatiefvoorstel voor de moedergroepen in.
“Ik hoop echt dat dit onderwerp bespreekbaar wordt gemaakt en dat er in de toekomst meer aandacht zal zijn voor moeders. Het moederschap is niet iets wat we zomaar voor lief moeten nemen, we kunnen elkaar daar veel meer in ondersteunen”, stelt Lian. “In de huidige tijd lost iedereen alles alleen op, maar It takes a village to raise a child. We moeten er gezamenlijk voor zorgen dat je er niet alleen voor staat als jonge moeder.”
Dit artikel is onderdeel van het LINDA. en LINDA.meiden dossier Eenzaamheid. Het hele dossier lees je hieronder.
Merche is minder eenzaam door hosten eetclub: 'Alsof je met vriendinnen kletst'
