Jade Kops (17) krijgt op 14-jarige leeftijd in de eerste week van juli de diagnose kanker: ze heeft een spierceltumor in haar keel. De tiener belandt in een (medische) achtbaan met behandelingen, haarverlies, verdriet en hoop.
Nu, drie jaar later, zit Jade in een onderhoudsfase, maar er staat alweer een scan voor de deur: “Mijn grootste droom is beter worden, daar blijf ik altijd voor gaan. Maar ik weet ook dat mijn toekomst onzeker is.”
“Het gaat naar omstandigheden goed met me”, vertelt Jade, zeven maanden na het eerste gesprek met LINDA. In oktober zit ze nog midden in een zware chemokuur, dat is nu gelukkig anders. “Ik zit in onderhoudstherapie, dus ik drink elke dag een chemodrankje bij mijn ontbijt. En om de week ga ik naar het Prinses Máxima Centrum om een ander soort chemo via een infuus te krijgen.”
De impact van de ziekte op haar dagelijks leven is nu minder groot. “Al is het geen minuut uit mijn gedachten. Het blijft bij me en het blijft mentaal ook zwaar. Door de chemo kan ik me een avond fysiek niet lekker voelen, maar dat is het dan ook. Ik voel me een stuk minder ziek en zoveel beter dan een halfjaar geleden.”
Voor Jade was het tot twee keer toe verliezen van haar grote bos haar traumatisch. Het zorgt ervoor dat haar ziekte meteen zichtbaar is aan de buitenkant. “Dat is pijnlijk en het blijft lastig. Het is nu hard aan het groeien en het kan bijna weer in een staartje, dus daar ben ik heel erg blij mee”, vertelt de 17-jarige.
Via Instagram deelt Jade haar leven met kanker en laat ze ook regelmatig haar groeiende haar zien. Buiten haar haarwerk afzetten blijft voor nu nog een te grote stap. “Mijn haar is nog niet de lengte die ik wil en ik voel me nog niet helemaal mezelf.”
Dit bericht op Instagram bekijken
Deze week is het drie jaar geleden dat Jade de diagnose Rhabdomyosarcoom kreeg. “Het is heel dubbel”, vertelt ze daarover. “Aan de ene kant ben ik blij dat ik er nog ben en al drie jaar behandelingen heb mogen krijgen die de tumor rustig houden. Tegelijkertijd hebben we als ik terugkijk ook veel meegemaakt de afgelopen drie jaar en komen die herinneringen ook naar boven.”
Haar ‘kankerverjaardag’, zoals Jade het zelf noemt, vierde ze met een lach en een traan. “We hebben een taartje gegeten om er even bij stil te staan en ’s avonds kwamen de emoties van de dag er wel uit. Het is toch gek om te beseffen dat we al drie jaar in dit traject zitten.”
Elke vier maanden krijgt Jade een MRI-scan om haar ziekte te monitoren. Komende week staat er weer een controle op de planning en dat is altijd spannend. “Elke vier maanden is het eigenlijk leven of dood. Ik zie de scan als een berg die ik moet overwinnen om weer verder te mogen kijken”, vertelt Jade. Ze heeft namelijk plannen om vanaf augustus een opleiding te gaan volgen en hoopt op een goede uitslag zodat dat door kan gaan. “Die MRI brengt onzekerheid en angst met zich mee. Deze week durf ik even niet te ver vooruit te kijken.”
Als alles goed gaat, start Jade met een MBO-opleiding to onderwijsassistent, daar heeft ze enorm veel zin in. Door de ziekte heeft ze haar havo niet kunnen afmaken en heeft ze veel hoogtepunten van haar middelbareschooltijd gemist. “Ik heb zin om een normaal leven te leiden zover dat kan en om met dezelfde dingen bezig te zijn als leeftijdsgenootjes.”
Zolang ze het zich kan herinneren wil Jade al juf worden. “Het plan was eigenlijk om na de havo gewoon naar de Pabo te gaan, maar nu ga ik een iets ander pad bewandelen. Ik ben blij dat het zo kan en ik heb heel veel zin in de positiviteit en afleiding.”
“Van de afgelopen drie jaar heb ik echt geleerd dat je dankbaar moet zijn voor je gezondheid. En dat je van de kleine dingen moet genieten. Ik geniet van elke goede dag, van elk goed moment”, aldus Jade. Haar positiviteit is haar kracht in haar hele ziekteproces. “Ik heb natuurlijk ook wel eens mindere momenten, maar ik kan eigenlijk altijd weer die switch maken. Huilen in een hoekje heeft geen zin.”
Dit bericht op Instagram bekijken
Jade (16) heeft spierceltumor in keel en zit midden in chemokuur: 'Ik blijf genieten van de kleine dingen'
