Niks voor haar

Het leek Ilse helemaal niks voor haar, een programma waarbij ze zichzelf en andere voor schut moet zetten. In Foute Vriendinnen, dat de vrouwenvariant is van het programma Foute Vrienden, moeten vrouwen elkaar gênante opdrachten influisteren tijdens situaties met de verborgen camera. Wie de meeste opdrachten weigert uit te voeren, krijgt een strafopdracht.

Ehm ja, een programma met verborgen camera dus. Maar ineens wist iedereen dankzij ‘De Luizenmoeder’ wie je was.

Ja, dat was best een probleem. Ik heb in november vorig jaar ‘ja’ gezegd tegen dit programma, maar de opnames waren ná het succes van De Luizenmoeder. Ik heb inmiddels wel een pony, maar ben nog hartstikke herkenbaar. Alleen al vanwege mijn stem…”

Dat is best lastig in een programma waarbij mensen juist niét door moeten hebben dat je een acteur bent.

“Ja, maar op een gegeven moment heb ik een modus gevonden om ermee om te gaan. Ik ontkende bijvoorbeeld: ‘Ja, iedereen zegt dat ik ontzettend op juf Ank lijk’. Of ik deed alsof ik gewoon meerdere baantjes had. ‘Ja, dat ben ik, maar ik werk nu even hier.’ Of: ‘Ik help een vriendin die hier werkt.’ Grappig genoeg reageren mensen dan best begripvol.”

Heb je overwogen vanwege die herkenbaarheid af te haken?

“Ja, maar dat was eerder om me een beetje te verschuilen.”

Je zag er tegenop?

“Ik dacht dat ik niks durfde. Ik vind gênante sociale situaties heel moeilijk. Ik ben daar enorm gevoelig voor. Maar juist dát bleek zo leuk voor het programma: iemand helemaal dood zien gaan van schaamte. Dat is leuke televisie.”

Jij duikt dus bij elke opdracht beschaamd weg?

“Nee, helemaal niet. Ik ben best plichtsgetrouw, volg de bevelen als een soort robot op. Bijvoorbeeld bij een opdracht waar ik mannen om hun telefoonnummer moet vragen. Dat zou ik normaal al niet doen, maar al helemaal niet met de redenen die ik hier moest geven. ‘Mijn man ligt in coma, dus mag ik je nummer?’ Ja, dat heb ik echt gezegd.”

Heb je grenzen, of zei je overal ja tegen?

“Ik weigerde vaak als ik mensen moest beledigen. Mezelf voor lul zetten vind ik prima, bij anderen is het moeilijker. Het meeste moeite had ik met een opdracht waarbij we boodschappen uit mandjes van anderen moesten stelen. Maar dat heb ik uiteindelijk dat ook gedaan.”

Is die grens moeilijker aan te voelen als je instructies bij anderen in moet fluisteren?

“Ja, dat is heel anders. Ik sta als een soort NSB’er opdrachten door te geven. Ik moet achteraf echt verschrikkelijk lachen om de opgefoktheid  waarmee ik achter die microfoon sta. Het is heel gek, maar als je veilig op een afstandje staat, wil je ineens dat anderen verschrikkelijke dingen doen.”

Gênant om terug te zien?

“Ik heb de eerste aflevering teruggezien. Achteraf denk ik bij bepaalde opdrachten: ‘Jezus, dat ik dit gedaan heb’. Maar het is vooral heel leuk. Ik heb ontzettend gelachen om mezelf.”

Vanaf donderdag 17 mei om 21.30 uur te zien bij RTL 5. Naast Ilse Warringa is ook Anne-Marie Jung in het programma te zien. De namen van de andere drie deelnemers blijven nog even geheim.