Ben je eindelijk aanbeland bij de mooiste dag van je leven, crasht je dronken neef het diner met een gênante toost en besluit je wederhelft zich een hersenschudding te vallen. Top.
Voor de rubriek In Voor- En Tegenspoed spreken we vrouwen van wie de trouwdag nét niet helemaal volgens plan verliep. Carmen (33) vertelt hoe een gebroken voet haar trouwdag in de war schopte.
Trouwdatum
7 september 2018
“Michael en ik wilden eigenlijk helemaal niet trouwen, maar we zijn bezig met het adopteren van een kindje. Het kan voor veel landen in je voordeel werken als je getrouwd bent. Het begon dus praktisch, maar ik merkte al snel dat ik het toch wel erg leuk vond. De gastenlijst werd steeds groter, mijn jurk werd ineens bombastisch… Ik had dat allemaal niet verwacht van mezelf. Hoe dichterbij de bruiloft kwam, hoe meer stress ik ervaarde. Ik was echt een minder leuke versie van mezelf, zo zonde.
Vijf dagen voor de bruiloft had ik een kater door mijn vrijgezellenfeest én kwam er een enorme koortslip opzetten. Ik was zó chagrijnig en belde mijn aanstaande op. Hij adviseerde om even met een dekentje op de bank te gaan liggen en te tukken, dan zou ik me zo weer beter voelen. Ik liep naar boven voor het dekbed en op weg naar beneden stapte ik met mijn voet op een stukje hoes, waardoor ik keihard van de trap af viel. Echt van boven naar beneden. Ik kwam tot stilstand tegen een muur en meerdere tenen stonden krom. Ik schrok zo erg dat ik in mijn paniek heb geprobeerd ze recht te zetten. Mijn schoonmoeder heeft me uiteindelijk naar het ziekenhuis gebracht, waar bleek dat ik mijn middenvoetsbeentjes had gebroken.”
“In eerste instantie kwam daar gips omheen, tot ik besefte dat ik dan zou trouwen met zo’n gekke klomp om mijn voet. Dát gingen we dus niet doen. Ik heb als een soort Bridezilla geëist dat ze het gips weer weg zouden halen, wat uiteindelijk lukte. Mijn voet werd ingetapet en ik kon in mijn gympen trouwen. Achteraf denk ik echt, waar sláát dit op. Mijn jurk was lang, niemand had die klomp gezien. Maar op dat moment werd ik echt een beetje gek.
Op de dag zelf heb ik niet echt kunnen genieten. Mijn voet deed alsnog ontzettend veel pijn in die gympen, maar tot en met de ceremonie was het vol te houden. Toen we aankwamen op de feestlocatie, veranderde dat. Ik nam één slok wijn en zette het op een overgeven. Achteraf bleek dat de breuken in mijn voet weer waren verschoven, en dat mijn lichaam als reactie op die pijn en stress maar gewoon is gaan overgeven. Het ging de hele avond door, ik heb het feest niet meegemaakt. Het was echt verschrikkelijk. Gelukkig heeft Michael het feest van zijn leven kunnen geven, dat was een klein goedmakertje.”
“Stukje bij beetje kan ik erom lachen, maar het steekt nog wel. Het eerste jaar was ik echt verdrietig, ik had me zoiets anders voorgesteld bij mijn huwelijksdag.
We hebben nu het plan om dit feest nog eens dunnetjes over te doen, over drie jaar. We vieren dan ons vijfjarig jubileum, een mooi moment voor poging twee. Deze keer mét de bruid erbij, zonder stress.”
Heb jij ook nog een goed verhaal liggen over een beroerd verlopen bruiloft? Deel het op LINDA.nl. Mail in het kort jouw verhaal samen met je naam, leeftijd, telefoonnummer en foto’s naar ellen.hensbergen@linda.nl.
Lees ook
Trouwfotograaf Marloes: ‘Ik verbrijzelde mijn elleboog, maar bleef fotograferen’
