Iedereen verdient een uitvaart die recht doet aan wie hij of zij was, vindt uitvaartverzorger Iede Hoorn. Want hoewel de dood verdrietig en schrijnend is, is er ook zoveel liefde.
Elke twee weken schrijft Iede over bijzondere mensen en hun uitvaart. Om de dood bespreekbaar te maken en te laten zien dat er veel meer is dan koffie en cake.
Ik ga op een krukje naast het kleine mandje zitten. Voordat ik begin neem ik alles even goed in me op. Iedereen heeft een losse bloem meegenomen die de moeder voordat iedereen de zaal in kwam met heel veel zorgvuldigheid in het mandje heeft gestoken. Het moest er namelijk perfect uitzien. En dat doet het. De bloemen, de vele kaarsen en lichtjes, iedereen in kleur: het geheel ziet er sprookjesachtig uit.
‘Lieve Loua’, begin ik. ‘De eerste keer dat ik jou ontmoette was op 1 november 2023. Ik zal eerlijk zijn: ik was best nerveus. Je papa en mama hadden mij gebeld omdat het niet zo goed met je ging. We moesten praten over iets wat eigenlijk niemand wil bespreken: hoe we ooit jouw leven zouden vieren. Ik kwam bij jullie binnen en zag jou. Een vrolijk meisje met grote, nieuwsgierige ogen. Je was aan het spelen, maar hield ook alles om je heen goed in de gaten.’
Dat moment staat me nog helder voor de geest. Een klein kindje, nog maar een baby, zo vrolijk. Geen idee hebbende van de harde realiteit dat ze door haar ziekte niet oud gaat worden. Dat is zo oneerlijk en ik kan me nauwelijks iets voorstellen bij de machteloosheid die haar ouders moeten voelen. Toch houden ze zich ongelofelijk sterk. Voor Loua en voor hun andere kindje, grote broer Quinn.
Iede Hoorn over de uitvaart van Maud: 'Ze leefde maximaal en stopte op haar hoogtepunt'
Omdat er geen enkele duidelijkheid is over het verloop van Loua’s ziekte, hebben we die dag een hoop te bespreken. Het kan nog heel lang duren of zo afgelopen zijn, daarom maken we verschillende scenario’s. De viering van Loua’s leven zal er wellicht anders uitzien in de winter dan in de zomer. Over een aantal elementen zijn de ouders het in ieder geval eens: het moet niet een standaard uitvaartlocatie worden, ze willen veel lichtjes, veel kleur en veel lieve woorden.
‘Samen met je papa en mama spraken we af dat alles wat we zouden bespreken pas nodig zou zijn in de verre toekomst. Dat het nog lang niet zover zou zijn. Maar nu staan we hier vandaag, en wat is het bijzonder om te zien hoeveel mensen van jou houden. Iedereen heeft zijn best gedaan om mooie, kleurrijke kleding aan te trekken, precies zoals jij dat verdient. En iedereen heeft een bloem voor jou meegenomen, speciaal voor jou, die mama in jouw mooie mandje heeft gestoken.’
Meestal sta ik tijdens de openingsspeech achter een spreekgestoelte, maar in dit geval voelde dat niet als de juiste plek. In deze intieme viering van het leven paste zoiets ook niet. Daarnaast, ik heb mijn speech voor Loua geschreven, dus wil ik mij ook direct tot haar richten.
Video: Delano Balten
‘We zitten hier met elkaar, om jou heen, omdat we vandaag jouw leven willen vieren. We gaan over jou praten, naar foto’s van jou kijken en luisteren naar muziek die bij jou past. Deze mooie plek is speciaal gekozen door je papa en mama, omdat het voelt alsof jij hier hoort. Zij zullen straks zelf vertellen over de liefde die ze voor jou voelen en over hoe dol jij op hen was. Maar dat hoef ik eigenlijk niet uit te leggen, want ik heb het zelf mogen zien. De manier waarop je naar hen keek, hoe je naar ze glimlachte en met hen knuffelde – dat zei alles.’
Ik kijk naar de ouders en de grote broer van Loua, die in prachtige, kleurrijke kleding recht voor het mandje zitten. Ze houden elkaar stevig vast. Ik voel me bevoorrecht dat ik ze heb leren kennen. Zelfs op deze dag hadden ze nog ruimte om aan mij te denken en te vragen naar het kindje wat mijn man en ik in het voorjaar verwachten. ‘Gaat het allemaal goed?’ Het voelde als een gek gesprek op een dag als deze, maar wat een lieve mensen, en wat heb ik ongelofelijk veel respect voor ze.
En die lieve Loua. Twee jaar is ze geworden. Na afloop van de ceremonie wordt ze door een erehaag naar de auto gedragen. Het is pikkedonker en iedereen heeft een sterretje in de hand. Het ziet er magisch uit. Ze gaat nog één nachtje met haar papa, mama en grote broer mee naar huis. Morgen brengen ze haar samen naar het crematorium en leeft ze verder in de harten van iedereen die haar liefhad. En na vandaag weet ik dat dat er een hele hoop waren.
‘Lieve Loua, jouw leven was kort, maar jouw impact is zo groot. Vandaag vieren we wie jij was en altijd zult blijven: een stralend licht in het leven van zoveel mensen.’
Dit artikel werd eerder gepubliceerd op LINDA.nl.
'Maartje (23) is zwak, maar scherp als het over haar uitvaart gaat: de dag van haar overlijden noemt ze haar bevrijdingsdag'
Iede Hoorn (38) is uitvaartverzorger, auteur van Leven met de dood en bekend van zijn Instagrampagina waar hij foto’s en verhalen van uitvaarten post. Op LINDA deelt Iede twee keer per maand een bijzonder verhaal in de hoop de dood meer bespreekbaar te maken en ook te laten zien dat het meer is dan koffie met cake. Iede is getrouwd en woont samen met Chris in Amsterdam.
