Gwen Scholte (30) zit op een roze wolk als Dani wordt geboren. Maar al vrij snel wordt duidelijk dat het niet goed gaat met de pasgeboren baby. Hij kreunt veel, ademt zwaar en heeft zijn vuistjes vaker wel dan niet gebald. Toch hebben de artsen geen idee wat er met het jongetje aan de hand is.
In de rubriek Bijzondere bevallingen horen we de bijzonderste verhalen over bevallingen. Van moeders, familieleden, vrienden, kennissen en experts.
“Ik was heel gelukkig”, zegt Gwen over de geboorte van Dani. “De bevalling van mijn eerste was naar, daarbij verloor ik veel bloed.” Dit keer gaat het snel en soepel. “Ook het herstel ging vlot, heel fijn.”
Moeder en zoon moeten een nacht in het ziekenhuis blijven. “Hij woog bij de geboorte 4,4 kilo. Met zo’n gewicht moet een baby 24 uur blijven.” Zijn waardes zijn goed en de volgende dag mogen de twee naar huis. Eenmaal thuis valt Gwen iets op dat haar zorgen baart. “Hij kreunde veel, maar volgens de verloskundige kwam dat doordat de bevalling zo snel ging.”
Ze is optimistisch. “Ik dacht: laat het genieten maar beginnen met twee kleintjes in huis.” Maar van zorgeloos genieten is geen sprake. “Dani huilde niet en hij meldde zich niet voor een fles. Hij kreunde veel, ademde zwaar en zag blauw rondom zijn mond. Dat kon niet goed zijn, dus belde ik ’s nachts de verloskundige. Zij kwam, maar zag op dat moment niks geks.”
Noodgedwongen kijkt Gwen de situatie aan. “De situatie verbeterde niet. Drinken ging moeizaam. Hij liet het niet weten als hij honger had en lag continu met gebalde vuistjes in de box. Volgens de kraamzorg was het niks om me zorgen over te maken. Toen hij 3,5 week oud was, maakt hij zo veel geluid bij het boeren, en als hij spuugde, spoot het er echt uit. Ik kon het niet meer negeren.”
Joni had een weeënstorm tijdens haar bevalling: 'Ik kon alleen maar huilen en schreeuwen'
Ze kaart haar zorgen aan bij het consultatiebureau. “Ik werd meteen doorgestuurd naar de kinderarts. Die vond het niks zorgelijks. Dani had last had van reflux. Probeer andere voeding, was het advies. Ik zei dat ik het een week wilde proberen, maar als de situatie dan niet was verbeterd, ik een doorverwijzing wilde naar de kinderarts. Mijn baby werd – ook met andere voeding – steeds suffer. Hij spuugde en huilde veel en was verkrampt.”
Dus komt ze terug. “Volgens de arts was het normaal babygedrag. Ik wist niet wat ik hoorde. Dit was geen normaal babygedrag. Ik eiste een echo. Toen er vervolgens een echo werd gedaan, schrok de radioloog. ‘Dit is niet goed’, zei hij. Dani bleek pylorus hypertrofie te hebben, een forse vernauwing van de uitgang van de maag. Daardoor kreeg hij onvoldoende voedingsstoffen binnen. We moesten met spoed naar het ziekenhuis in Maastricht.”
Tekst gaat verder onder de foto.
In het ziekenhuis wordt bloed geprikt en de volgende dag gaat de baby onder het mes. “Na drie dagen in het ziekenhuis mochten we naar huis. De prognose was goed, zijn klachten zouden zijn verholpen.”
Toch gaat het niet veel beter met het jongetje na de operatie. Hij blijft blauw aanlopen en is vaak benauwd. “Ze dachten dat hij last had van een slap strottenhoofd. Daar zou hij vanzelf overheen groeien. We hebben het een tijdje aangekeken, maar het drinken verbeterde niet. Ook was hij boos en onrustig en zijn adem stokte vaak als hij lag te slapen.”
Charlotte (33) wil nooit meer bevallen: 'Alles wat kon scheuren, scheurde'
Na drie maanden van onderzoeken, blijkt eindelijk wat er exact aan de hand is. “Naast een koemelkallergie bleek Dani vernauwde luchtwegen te hebben. Dat verklaarde alles.” Een oplossing is er niet. “Hij zal er in de loop der jaren overheen moeten groeien. Hopelijk wordt het steviger als hij ouder wordt en komt er meer ruimte voor zijn luchtwegen.” Gwen en haar man zijn blij dat ze nu weten wat er precies aan de hand is. “We vonden het een pittig jaar.”
Inmiddels is Dani één. “Het gaat redelijk goed met hem. Hij begint te kruipen en ook het eten gaat steeds beter. Hij is vrolijker en meer ontspannen.”
Heb jij ook een bijzonder bevallingsverhaal? Mail je naam en verhaal in een paar zinnen naar lezer@linda.nl onder vermelding van ‘Bijzondere bevallingen’ en wie weet lees je straks jouw verhaal terug op LINDA.nl.
Inez bevalt in bad met haar zoon erbij: 'Af en toe kwam hij mijn hand vasthouden'
