De meiden lachen het oudere koppel, dat ook in het hotel verblijft, zachtjes uit. Zwaar ongepast, dus ik geef ze meteen een standje. Al begrijp ik de neiging. Hun uiterlijk is excentriek, de trage motoriek ook. In slowmotion flaneren ze, via tuin, richting zwembad.
Zij, op z’n minst tachtig, gekleed als twintiger: in kleurig gewaad, volgehangen met Oosterse accessoires. Het grijze haar op een manier zoals je het zelden ziet: los, hangend tot aan de bilpartij.
Hij is het type dat een verdwaalde voetbal terugschopt naar de kinderen en hardop aftelt als hij iemand aarzelend voor een duik langs het water ziet staan. Mocht er een man bestaan die mij zichzelf durft te gunnen vóórdat ik bejaard ben, dan wil ik zo oud worden: lekker dicht bij jezelf en toch samen.
Puck is al dagen onder de indruk van de Italiaanse tweeling, ik schat ze een jaar of zestien, die per dagdeel van bikini wisselt maar wel hetzelfde ontevreden gezicht draagt. De meisjes lijden zichtbaar onder het gebrek aan aandacht van hun kille ouders, die aan het ontbijt standaard aan een andere tafel plaatsnemen. De tweeling zet elkaar continu op de gevoelige plaat inclusief duckface. Ik kan niet lang naar zoveel treurnis kijken.
Charlie stapt net uit het water en hangt druppelend boven m’n hete lijf. Ze giechelt ongemakkelijk en fluistert: “Die oude mevrouw, je weet wel, met dat hééééle lange haar?” “Ja?”, vraag ik. “Die ligt dus gewoon met blote borsten. “Heerlijk”, zeg ik. “Topless, heet dat. Moet kunnen”, concludeer ik. Helaas is mijn voorgevel te groot voor een potje pingpong naast het zwembad, denk ik. “Maar ze is bejaard”, zegt Charlie geschokt. “Mag dit eigenlijk wel?”
“Vast”, zeg ik overtuigd. “Maar hier heeft toch niemand last van? Hoe dan ook: driewerf hoera voor deze vrouw. Ik houd ervan.” “Ja”, zegt Puck geïrriteerd, die deze vakantie een tabletneck riskeert als ik haar zo voorovergebogen in d’r smartphone zie zitten. “Jij vindt iedereen die afwijkt of idioot is, geweldig.” Ik zucht. “Toen ik zo oud was als jij, wemelde het van de blote borsten op het strand en bij het zwembad. Kleine, grote, dikke of hangtieten. Je zag ze overal, inclusief bruine of roze tepels.”
“Gadver, tepels,” zegt Puck vol afgrijzen. “Dat is niet ‘gadver’. Het is gezond te weten dat er meer is dan de ideale boezem of dikke kont.” Stilte. Naast ons praat het Duitse gezin over het ontbrekende bikinitopje van de oude vrouw. Vader en zoon vielen me gisteren op het strand al op toen de twee in een poncho van monsterformaat hun kleding wisselden.
O wee als iemand een blote snikkel ziet! Door al het gehannes en hun ongemakkelijkheid trokken ze juist alle aandacht. Als de man in tien seconden open en bloot z’n zwemshort had verwisseld was dat, denk ik, aan velen voorbijgegaan.
De topless vrouw staat ineens op. Loom klopt ze haar badhanddoek uit. “Sorry maar eh…,” zegt Puck, die met haar ogen tegen de zon inknijpt en de andere kant op draait: “Ik kan niet goed naar andermans borsten kijken.” Waar gaat het heen met de preutsheid van de wereld, als mijn eigen kroost zo is, vraag ik me oprecht af. Er is duidelijk nog werk aan de winkel. Maar nu even niet. Ik heb ook vakantie.
Als je kinderen je op vakantie 'fixen': 'Jullie kunnen alleen naar 't hotel, toch? Ik ga met hem mee'
