Keizersnede vanwege stuitligging

“Vorig jaar oktober nam ik contact op met de gemeente om ons geregistreerd partnerschap te plannen. Op 3 maart 2018 was ik uitgerekend, dus ik wilde het daarvoor afgehandeld hebben. De dag dat het zou gebeuren werd 20 februari. Maar toen kwamen we erachter dat Tom in een stuitligging lag, dus ik zou een geplande keizersnede krijgen op 28 februari. Tom bedacht alleen om eerder te komen. In de nacht voor onze speciale dag kon ik niet slapen en was ik enorm onrustig. Vroeg in de ochtend voelde ik al dat mijn weeën begonnen. Ik was wel even in paniek. Ik dacht, shit, dit kán helemaal niet nu. We belden naar het ziekenhuis en waren daar om negen uur ’s ochtends welkom. Maar we moesten op diezelfde tijd óók in het gemeentehuis zijn.”

Bianca: ‘Het was een gekkenhuis’

“Het was een gekkenhuis die ochtend. Eerst meldden we ons bij het gemeentehuis met onze getuigen. Daarna gingen we door naar het ziekenhuis voor de bevalling. De getuige heeft zelfs tegen de trouwambtenaar gezegd dat ze moest opschieten met haar verhaal, omdat we naar het ziekenhuis moesten. Maar dat halfuurtje wilde ik wel wachten, dan was alles in ieder geval geregeld. Om half een ’s middags werd Tom geboren via een keizersnede. Sander en ik hadden onze nette kleding nog aan, omdat we geen tijd hadden om ons om te kleden. Er zat zoveel adrenaline in m’n lijf, dat ik ook na de bevalling helemaal niet moe was. Het was nogal krap om zo laat ons geregistreerd partnerschap te volbrengen, maar we dachten dat Tom later zou komen, omdat late bevallingen bij ons in de familie zitten. Dat was blijkbaar niet het geval. Wat wél in de familie zit zijn dubbele planningen: toen mijn oma overleed, werd mijn neefje twee uur later geboren.”

Lees ook
Lidia beviel op de trouwdag van haar beste vriendin: ‘Ik moest zo hard huilen’

‘Sander vergeet onze datum nooit meer’

“Toen ik in het ziekenhuis vertelde dat ik een uur daarvoor nog in het gemeentehuis zat, geloofden ze het bijna niet. Het is toch best gek, dat je zoiets op dezelfde dag voor elkaar krijgt. Maar ik vind het wel heel bijzonder. Ook handig: Sander vergeet zo nooit meer op welke dag we onze relatie hebben vastgelegd. Ik ken nog iemand die zoiets heeft meegemaakt, trouwens. Mijn beste vriendin Tamara beviel te vroeg: ze was 32 weken zwanger. Drie dagen na haar bevalling tekende ze, met haar baby nog op d’r buik, voor haar geregistreerd partnerschap. Wij wilden niet trouwen en een groot feest houden. Dat is achteraf gezien misschien maar beter ook. Maar als we ooit wél in het huwelijksbootje stappen, wil ik dat onze kinderen het meemaken. Of we nog een kind willen? We moeten eerst het eerste jaar met onze Tom nog overleven. Het zou helemaal geinig zijn als ons volgende kind op iemands verjaardag komt.”