Ah, l’amour. Niets fijner dan een hevige verliefdheid of steady relatie, maar helaas is niet alle sprookjes een goed einde beschoren.
In de rubriek ‘Bedrogen Vrouw’ spreken we vrouwen die door alle leugens het bedrog niet (meer) zagen. Vandaag vertelt Debbie* (63) haar verhaal: haar partner bedroog haar met een man.
Duur relatie
5 jaar
Type bedrog
Affaire
“Toen ik twintig jaar was leerde ik Frank kennen, via werk. Een knappe vent van een paar jaar ouder, die op alle vlakken al wat meer had meegemaakt dan ik. We werden een stel en ik trok al vrij snel bij hem in. Mijn ouders zagen dit niet zitten, maar daar had ik toen geen boodschap aan: ik was jong en verliefd. Het leven lachte ons toe, die eerste jaren.”
“Langzaam maar zeker werd Frank afstandelijker. Hij ging vaker alleen op pad en áls we iets samen deden, besliste hij wat we gingen doen. Ook de financiën en huishoudelijke taken nam hij op zich, want hij vond dat hij daar veel beter in was. Eigenlijk mocht ik me nergens mee bemoeien. Het leek alsof ik met een strenge broer samenwoonde. Dat werd versterkt door het feit dat hij geen sex meer wilde. Hij sloot zich echt van me af, ik wist niet meer hoe ik hem moest bereiken.
Toen hij zijn baan verloor, verergerde het alleen maar. Hij wilde niets meer en zat thuis. Depressief, dacht ik. Ik probeerde wel mijn ritme te handhaven met werk, vrienden en de sportclub, maar wilde hem ook niet helemaal laten vallen. Gelukkig ging hij na een tijdje weer wat meer naar buiten. Maar altijd alleen, en soms bleef hij ook nachten weg. Uiteraard zorgde dit bij mij voor argwaan.”
“Toen hij weer eens de deur uit was, doorzocht ik zijn zakken. Ik vond een briefje met een telefoonnummer. Dit was ver voor de tijd van mobiele telefoons en internet, dus ik besloot het nummer maar gewoon te bellen. Een man nam op. Toen ik vroeg of ik Frank kon spreken, bleef het stil en hing hij op.
Toen Frank thuiskwam en ik hem vroeg van wie dit nummer was, schoot hij direct in de aanval. Hoe háálde ik het in mijn hoofd zijn zakken te doorzoeken? Door de spanning begon ik te huilen, daar schrok hij van. Hij troostte me en werd weer even de lieve Frank die ik kende. Ik liet mezelf sussen en van het een kwam het ander: voor het eerst in maanden hadden we weer eens sex. Maar goed voelde het niet, eerder geforceerd.”
“In de weken daarna ging het iets beter tussen ons, maar ik voelde me verder helemaal niet goed. Ik had opgezette klieren, een bult in mijn lies, en was niet mijn energieke zelf. De huisarts besloot bloed te prikken en een paar dagen later vroeg hij of ik nog eens langs kon komen.
Hij wond er geen doekjes om en vuurde vragen op me af. Was ik monogaam? Was Frank monogaam? Had ik veilige sex? Je voelt het al aankomen: ik had een soa. Syfilis om precies te zijn. Van die éne keer dat we het weer eens hadden gedaan. De huisarts was gelukkig erg meelevend. Hij stelde meteen een behandelplan op en gaf me advies mee: ga de confrontatie aan met je partner.”
“Thuis liet ik me eindelijk gelden. Frank wilde eerst niets toegeven en gaf zelfs mij de schuld: ik had het vast in de sauna opgelopen, waar ik regelmatig met een vriendin naartoe ging. Maar ik maakte meteen korte metten met die onzin.
Door mijn felle reactie en ijskoude ondervraging raakte hij helemaal van zijn à propos, maar ik had geen medelijden. Ik wilde nu weten wat er écht speelde. Na veel horten en stoten kwam het eruit. Frank was verliefd. Niet op een andere vrouw, maar op een man. En hij bedroog me al ruim een jaar met hem, onbeschermd.
Na die onthulling was het voor mij meteen klaar. Ik beëindigde de relatie, maar voor de buitenwereld was niet bekend waarom. Het was niet mijn plaats om Franks seksualiteit te outen en ik schaamde me over die soa, dus ik hield netjes mijn mond. Maar daardoor leek het alsof ik zomaar mijn depressieve partner aan zijn lot overliet, zeker omdat Frank het échte verhaal nergens vertelde. Dat deed pijn.”
“Ik kijk met gemengde gevoelens terug op de relatie, maar ik heb er veel van geleerd. Na deze relatie heb ik een flinke tijd op mezelf gewoond om te ontdekken wie ik zélf was, buiten die dominante relatie. Op mijn 32e leerde ik mijn huidige man kennen. We hebben nog altijd een volkomen gelijkwaardige relatie waarin respect de basis is. Van het timide meisje van vroeger is niets meer over: ik ben een firecracker en hij brengt daar wat balans in aan. De perfecte combinatie.
Het kan dus wel: na een moeilijke start tóch een eigen, gelukkig leven leiden. Mijn gouden tip? Volg je gevoel, en laat je nooit ondersneeuwen door je partner.”
*Debbie vertelt haar verhaal anoniem. Haar echte naam is bekend bij de redactie.
Ben jij ook ooit bedrogen en wil je jouw verhaal (anoniem) delen op LINDA.nl? Mail in het kort jouw ervaringen samen met je naam, leeftijd en telefoonnummer naar ellen.hensbergen@linda.nl.
Josiens ex raakte na zijn affaire geobsedeerd: 'Sloop rond mijn huis'
