Kijk ons nou

“Zelf heb ik het niet zo door, behalve als ik foto’s van mezelf van vroeger zie. De gelijkenis zit ’m vooral in ons haar. En we hebben dezelfde lach, en eigenlijk ook hetzelfde neussie. Maar ze heeft de ogen van mijn vent. Ik hoor heel vaak: ‘Wat een knap kind.’ En dan is ze ook nog eens hartstikke amicaal; ze praat met iedereen. Dat is eng, soms ben ik bang dat iemand haar mee wil nemen. Hoewel ze het niet van een vreemde heeft: zelf kletste ik als kind ook tegen iedereen, nog steeds eigenlijk.

We kleden ons stoer en basic. Dat glitterige meisjesgedoe vindt ze ook mooi, maar ik houd daar niet van. Ja, voor thuis, dan mag ze een Elsa-pyjama. Omdat ze ook qua karakter op me lijkt, hoop ik dat we elkaar later goed begrijpen. Ik weet dat ik haar soms even moet laten als ze een bui heeft, omdat ik dat bij mezelf herken. We hebben nu hetzelfde haar, maar als ze later iets anders wil: helemaal goed. Als ze het dan maar wel door mij laat knippen, want ik ben krullenspecialist.

We houden allebei erg van dansen, zoals op het nummer Jerusalema. Ze zingt ook mee. Meedoen met The Voice Kids? Dan hoop ik dat ze daarin juist niet op mij lijkt, want met zo’n stem als ik, komt ze niet ver.”

De andere moeder-dochter portretten vind je in LINDA.202, het nummer dat nu in de winkels en digitale schappen ligt.

Lees ook
Noa Vahle over haar moeder Linda de Mol: ‘Niet álles hoeft in die editorials he’